Müşavirler bile eşit değil!

Hükümete gelmeden önce siyasiler hep söyler…

Kamu ile özel sektör arasındaki uçurumun kalkması gerektiğini!

Bu elbette kulağa da hoş gelir…

Ülkenin yıllardır kanayan yarasıdır bu çünkü!

Kamunun öncelikli, özelin de üvey evlat muamelesi görmesi…

Onun için gençler daha yüksek maaş aldıkları özel sektördeki işlerini bırakırlar devlete akın ederler…

Haklıdırlar da!

Daha az mesai saati…

Daha fazla tatil!

Daha çok yıllık izin ve bir sürü kendilerine tanınan haklar…

Gelen de giden de hep aradaki uçurumun kaldırılacağını, özele teşvikler verileceğini vaat etse de bu hiçbir zaman gerçekleşmez!

Zaten aksini düşünmek de saflık olur…

Ayrıca kamuda istihdam siyasiler için iyi bir rant kapısıdır!

Kamu sınavlarının dışında sistem sınava girmeden de istihdam edilmesine olanak sağlar…

…

Aslında başka bir kesim daha var…

Özel sektör çalışanı oldukları için mağdur olanlar!

Üçlü kararname ile devletin çeşitli kademelerinde üst düzey görev alanlar…

Kamu çalışanları bu mevkilere atandıktan sonra hükümet değişikliklerinde devletin müşaviri ünvanını kazanıp evde oturarak maaş çeker ama!

Özel sektörden gelenler onlar kadar şanslı değildir işte…

Birçoğu eğer kendi işleri değilse eski işlerine dönemezler!

Onlar için başka ve zorlu bir hayat mücadelesi başlar…

Ekmek mücadelesidir bunun adı!

Tamam şimdi bazılarınız 'devlette görev almasalardı' diyebilirsiniz ama…

Bizim burada anlatmaya çalıştığımız bambaşka bir şey!

Kamu ve özel arasındaki garip çelişkileri anlatmaya çalışıyoruz…

Aslında bu yazının ana fikri iki kesim arasındaki haksızlıkları da ortaya koymaktır!

Adına müşavir çığlığı bile diyebilirsiniz…

İşte onlardan sadece bir tanesi ve bizimle paylaştıkları:

…

"Müşavirlik yasası geçti geçeli mağdur olan insanları tartışıyoruz.

Dört kişi maaş alamadı.

Tam bir fiyasko tam bir rezillik.

Mevcut hükümet ben yaparım olur mantığıyla bunu da yaptı. Bakalım mahkeme ne diyecek. Tabi ne güzeldir ki dört kişinin mahkemede hak arama hakkı var ve haklarını da alacaklar er ya da geç ama yıllardır hiç konuşulmayan, yasalar yapılırken hiç seslendirilmeyen, tarafına bile bakılmayan ve yok sayılan bir kesim daha var.

Onlar hem mağdur hem de haklarını arayamıyorlar çünkü yasa öyle diyor.

Devletin kendi yarattığı bir diğer mağdurlar da özelden atanan üst kademe yöneticileri. Yasanın belirttiği kriterler tutuyor, atanıyorlar, var güçleriyle devlette de çalışıyorlar çünkü onlar özelde öyle alışmış.

Mesai mevhumu yok, ben anlamam yok, ben bilmem yok araştırır bulurlar, çünkü özelde öyle gördüler ama gel gelelim ki görevden alındıkları gün hiçbir hakları yok.

İçeride biriken izni ödenme hakları yok, izin kullandıktan sonra görevden alınma hakları yok, kıdem tazminatları yok, işsizlik ödenekleri yok, ihtiyat sandıklarını altı aydan önce alabilmelerine imkan yok ve en önemlisi bunların hiçbiri için mahkemeye gitme hakları yok. Düşünsenize bir yerde çalışıyorsunuz, size teklif geldi ve atanacaksınız, devlete hizmet diyorsunuz ve patrondan müsaade isteyip atanıyorsunuz, geri dönme şansınız yok artık çünkü orası özel sektör, birkaç sene hizmet veriyorsunuz ve sokağa.

Nerden bulursan bul ve geçin çocuğun mu var, hasta mı oldun, borcun mu var, yöneten kimsenin umurunda değil.

Meclisteki kimsenin de umurunda değil ama onlar mağdur, onlar yeniden hayat kurma peşinde, onlar bir ekmek peşinde, memur ise daha yüksek baremi nasıl çekerimin peşinde.

İşte ülkemizin geldiği nokta.

Özeldeysen öl kimsenin gailesi olmaz…"

Asgari Ücret Komisyonu iki kez toplandı ama sonuç alınamadı…

Büyük ihtimalle de 31 Temmuz'da yapılacak olan toplantıda yeni asgari ücret belirlenecek!

Yenisi 2 bin 600 TL civarında olacak…

Hayat pahalılığı belliyken, hatta yeni asgari ücret konusunda anlaşılmışken bunun açıklanmaması, insanlara eziyet çektirmekten başka bir şey değildir!

Bu arada;

Kıbrıs Türk Ticaret Odası'nın komisyonda temsil edilmesi gerektiği yönündeki talebi de artık gündeme gelmelidir ki bu kaçınılmaz hale gelmiştir!

Zira az ya da çok artsın özel sektörün durumunun da çok iç açıcı olmadığı ortadadır…

Devlet özele verdiği sözleri tutmamaktadır!

Devletten alacağı olanlar süründürülmektedir…

Olaya ne kadar geniş açıdan bakarsak alınan kararlar o kadar daha sağlıklı olur!

Başbakan Yardımcısı Özersay, Ercan'da CAS eski çalışanları ile niye görüşmediğini açıkladı…

Kızgın gençlerin Büyükelçinin arabasına pet şişe fırlattığını bu yüzden kendileri ile görüşmediğini ifade etti!

Eğer öyleyse doğru yapmıştır…

Ama bu konuda başka iddialar da yok değil!

Çalışanların büyükelçinin değil Özersay'ın aracına pet şişe atıldığını söyleyenler de var…

Yunanistan'daki yangın faciası bizi de harekete geçirdi…

Orman Dairesi ülke genelinde 125 kişilik bir ekip oluşturulduğunu açıkladı!

İyi de yaptı…

Ama bildiğimiz kadarıyla 125 kişi mevsimlik alınan işçiler!

Bunların yeteri kadar eğitimi var mı?

Bilgi ve deneyimleri ne kadar?

Umarız göz yapacağız derken kaş çıkartmayız!

Yaz sezonu geldiği için belediyelerde de bir temizlik seferberliği yaşanıyor…

Yollarda arsalarda işçiler kavurucu sıcağın altında çalışıyor!

Ama bunların hemen hepsi geçici çalışanlar…

Çoğunun da maaş dışında hiçbir hakları yok!

Yatırım yok…

Sağlık sigortası yok!

Bunların başına talihsiz bir kaza gelse bunu kim karşılayacak!

Millet tatilde, deniz kenarlarında serinlerken CAS çalışanları sokakta ekmek mücadelesi veriyor…

İşlerinden, ekmeklerinden olmamak için!

KTHY'de yaşananların aynısı…

Ve sonu olmayan bir mücadele bu!

Aşsız işsiz kalan bilir bunu ancak…

Trajediye dönüşmeden de bir şekilde çözüm yolu bulunmalıdır!