Sayın Şerife Ünverdi

Yayın Tarihi: 06/12/12 07:00
okuma süresi: 7 dak.
A- A A+
3 Aralık pazartesi Dünya Engelliler günü idi.

Yine bildik sözler, demeçler, ziyaretler ve temenniler gün boyu seslendirildi.

Öncelikle bu gün, yılda bir defa hatırlanacak bir zümrenin günü olmamalı.

Engellilerin de bu ülkenin vatandaşı olduğu her anlamda hatırlanmalı.

Eğitimiyle, sağlıyla, rehabilite edilme imkânları ile istihdam yaratılmasıyla devlet sahip çıkmalı.

Bunun sebebi güçsüz olduklarından değil.

Bu sosyal devlet anlayışının en önemli göstergesidir.

Bu karşılıksız, rantsız, beklentisiz insana yapılacak en önemli hizmettir.

Hiç kimse unutmasın ki herkes aynı zamanda bir engelli adayıdır.

Fazla söze gerek yok.

Bu konuda en çok iş düşen Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığıdır.

Ve en başta Bakan Sayın Şerife Ünverdi engelli insanlarımızın sorunlarına çözüm bulma adına tüm imkânları seferber etmelidir.

Devlet beş bini aşkın engelliye ve yaklaşık yirmi bin kişilik bir kesime gülen yüzünü göstermelidir.

Bu köşenin okuyucuları anımsayacaktır.

Geçtiğimiz haftalarda engellilerle ilgili beklentileri anlatan bir yazı yazmıştım.

Bunun yanında Kıbrıs Türk Engelliler Federasyonu ve Kıbrıs Türk Görmezler Derneği Başkanı Sayın Derviş Yücetürk ile de bir söyleşi gerçekleştirmiştim.

Bu yazının bugüne kalmasının sebebi ise özellikle Engelliler gününde söylemden öte olumlu bir gelişme olup olmayacağını görmekti.

Şuana kadar gördüğümü söyleyemem.

O gün, o an yaşananlar, söylenenler olduğu yerde duruyor.

Ta ki bir diğer 3 Aralık Engelliler gününde tekrardan söylenmek üzere.

Aynen geçen yılın 3 Aralık Engelliler gününde olduğu gibi.

Yine aynı heyet, yine Çalışma Bakanı Sayın Şerife Ünverdi'yi ziyaret etmiş ve 14 maddelik istek paketini iletip destek istemiş ve 300 engelli insanın istihdam beklediğini belirtmişti.

Bir yıl sonra yine aynı 14 maddelik istek paketi ve yine istihdam bekleyen 300 engellinin sorunları maalesef aynı noktada.

Bende bu köşeden Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Sayın Şerife Ünverdi'ye bu isteklerin yerine getirilebilecek düzeyde olanlarının çözümü için çağrı yapıyorum.

Ve benim üstünde en çok durduğum konu "Özürlü yoklama belgesi".

Bu başlıkla engelli insanların evlerine bizzat devlet tarafından gönderilen belgelerin hiç olmazsa bir zarfa konması için lütfen bir çalışma yapın.

"Özürlü yoklama belgesi" açık, aleni, insanların evlerine gelirken birçok insan tarafından görülüyor. Ve bizzat devlet engelli insanını rencide ediyor.

Buna kimin ne hakkı var?

Tüm bunları seslendirirken Engelliler Federasyonu ve Kıbrıs Türk Görmezler Derneği Başkanı Sayın Derviş Yücetürk ile yaptığımız söyleşide dile getirdiği engelli insanların beklentilerini bu noktada bir kez daha hatırlatmak adına bu köşeye taşımak istiyorum;

Kıbrıs Türk Görmezler Derneğinin, Rauf Raif Denktaş Görme Engelliler Özel Eğitim Okulu ile ilgili talepleri.

1-Özel eğitim merkezlerinde görevli bulunan görme engellilerle ilgili iki öğretmeninde sınıf öğretmeni olarak görme engelliler okuluna transfer edilmeleri.

2-Okulun temizlik işlerini yürüten çalışanın okul kadrosuna temizlik elemanı olarak alınması.

3-Bilgisayar sınıfına uzman bir bilgisayar öğretmeninin atanması.

4-Müzik sınıfına uzman bir müzik öğretmeninin atanması.

5-Modelaj el işleri sınıfına uzman bir öğretmenin atanması.

6-Atatürk Kültür Merkezindeki sesli kütüphanenin Rauf Raif Denktaş Görme Engelliler okuluna nakledilmesi.

7-Görme engelli çocukları okul ve okullara taşıyacak bir servis aracının acilen dernek binamıza sağlanması.

8-Uzaktan gelen çocuklarımız için okul yurt bölümünün açılması adına gereğinin acilen yapılması.

K.T. Engelliler Federasyonu'nun devletten beklentileri;

1-Meclis başkanlığınca resmi gazetede yayınlanan yeni dernekler yasa tasarısının ivedilikle meclis genel kuruluna sunularak yasallaşmasının sağlanması.

2-Engellileri koruma rehabilite ve istihdam yasası ile tüzüklerin günün koşullarına göre düzenlenmesi.

3-Girne Karakum da 18 yaş üstü engelliler rehabilitasyon merkezinin tüm ada çapındaki engellilere 24 saat hizmet verecek düzeye getirilmesi için gerekli koşulların sağlanması.

4-Engelli kriterlerinin belirlenmesi için yeni bir değerlendirme tüzüğünün oluşturulması.

5-Özel eğitim okullarına ulaşım sorununu çözecek servislerin konulması.

6-Engelli istihdamlarının öncelik verilmesi.

7-Engelli vatandaşların ulaşım, dolaşım ve erişim sorunlarının çözülmesi.

8-KKTC Meclisinden geçen BM Engelli hakları bildirgesinin uygulanması.

9-Devletten engelli maaşı veya sosyal yardım alan engellilerin elektrik, su ve benzeri giderlerden muaf tutulması.

10-toplu taşımacılığın olmamasından dolayı, engellilerin gümrük, KDV ve fonlardan muaf tutularak motorlu araç ithal hakkının sağlanması.

11-Lefkoşa da kurulacak olan 18 yaş üstü rehabilitasyon merkezine devlet tarafından gerekli eleman ve maddi katkının sağlanması.

12-1985 yılında Bakanlar Kurulu kararı ile K.T. Görmezler Derneğine tahsis edilen taşınmazların tapularının devredilmesi.

13-İşitme ve konuşma engelliler için TV kanallarında özel haber programlarının yayınlanması.

14-Zaman içinde engelli konuma düşen veya belli bir sebeple maaşları durdurulan engelli insanların Sosyal Hizmetler Dairesi tarafından verilen hastane kartlarının geçerliliğinin sağlanması.

Her şey insan için.

Ve her insan devlet için aynı değerde olmalıdır.

Bunu insanına göstermekte bizzat yöneticilerin görevidir.

#mesajınızvar
Levent ÖZADAM'dan
#mesajınızvar
Gözden Kaçmadı
#gozdenkacmadi

Yorumlar

Dikkat!
Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.

Diğer Erçin ŞAHMARAN yazıları