Organ nakli ve bağışı

Çok uzun zamandır tanıdığım, yaşadığım yerde yıllarca küçük bir bakkal dükkanı çalıştırmış ve sağlık sorunları nedeniyle artık emekliye ayrılmış, bir büyüğümün yeniden hayata dönmesinin bende bıraktığı etki, bu günkü yazıma ilham oldu.

Rahatsızlığın adı böbrek yetmezliği.

Bir çok insan bu konudan dolayı önemli sıkıntılar yaşıyor. İnsan vücudunda normalde iki böbrek organı var. Böbreğin vücudumuz için önemi büyük.

Vücuttaki zararlı maddelerin dışa atılmasından, kan basıncının düzenlenmesine ve sağlıklı bir kemik yapısının oluşmasına kadar böbreklerimizin bir çok hayati görevi vardır.

Yazıma ilham olan ve böbrek rahatsızlığından dolayı uzun bir süre ciddi sıkıntılar çeken bir insan, iki böbreği de iflas edince kendisine uygun böbrek bulunması için çok beklemedi.

Çünkü şanslıydı. Kırk yıllık eşinin böbreği kendisine uygun bulunmuştu. Ameliyat gerçekleşti ve eşinin bir böbreği bu insana nakledildi.

Şu an için sağlıklı ve kendisine bir böbreğini vererek adeta can veren eşiyle, çocukları ve torunlarıyla huzurlu bir hayata yeniden merhaba dedi.

Peki, bu denli şanslı olmayan insanlar, böbrek veya başka rahatsızlığı olan, hayatı cehenneme dönmüş ve uygun organ bulunması için gün sayan insanlar, onlar için ne zaman güzel haberler gelecek.

İnsan başına bir olay gelmeden, hiçbir şeyle ilgilenmiyor.

Ateş düştüğü yeri yakar deyimi de buradan çıkmıştır her halde.

Kaçımız düzenli olarak kan veriyoruz. Yada kan ihtiyacı olduğu zaman yapılan çağrılara kaçımız anında cevap veriyoruz.

Dünyada ilk organ nakli, 1947 yılında Boston da gerçekleşmiş.

Türkiye de ise ilk başarılı organ nakli 1975 yılında yapılmış. Organ nakli ve bağışı bizim ülkemize biraz yabancı.

Ama bu konuda artık ülkemizde de gerekli adımların atılması gerekiyor.

Tedavisi mümkün olmayan, hastalıklar nedeniyle görev yapamayacak derecede hasar gören organların, sağlam organlarla değiştirilmesi için canlı veya vefat etmiş insanlardan alınıp söz konusu hastaya nakledilmesiyle tedavi edilmesine kısaca organ nakli deniyor.

Türkiye de organ nakli son yıllarda büyük önem kazandı.

Fakat, Türkiye de yapılan organ naklinin önemli bir kısmı canlı insanlardan alınan organların nakil edilmesi şeklindedir.

Türkiye dışında organ nakli yapılan ülkelerde ise tam ters bir durum söz konusudur.

Bu ülkelerde vefat eden insanlardan alınan organların nakli, organ naklinin önemli bir çoğunluğunu oluşturur.

Türkiye'nin yanı sıra güney Kıbrıs'ta da organ nakli yapılıyor. Bu konuda Kıbrıs'ın güneyinde küçümsenmeyecek bir başarı söz konusudur.

Birçok Kıbrıslı Türk'te güney de organ nakli ile tedavi olmuştur. Peki organ naklinin yanında, organ bağışının önemi nedir?

Bu konuda mutlaka çekinceler vardır. En önemli engel elbette işin yasal yönü.

Bunun yanında insanların organlarını bağışlarken dini, yani manevi yönden de bir çekimserlik yaşamaları normaldir.

Örneğin, Türkiye Diyanet İşleri Başkanlığı bu konuda 1980 yılında aldığı bir kararla organ naklinin herhangi bir sakıncasının olamadığının altını çizmiştir.

Organ bağışında en önemli etken gönüllülüktür. Bu konuda yasaların, kanunların da düzenlenmesi gerek.

Ülkemizde bu konuyla ilgili Avrupa Birliği mevzuatına göre bir yasa tasarısı hazırlandı.

İlgili kesimlerin bu önemli adım için mutlaka destek vermesi gerek.

İnsan hayatının her şeyin üstünde olduğunu düşünürsek, bu konudaki çalışmaların olumlu sonuçlar vermesi, şifa bekleyen birçok insana deva olacaktır."

Bu cümlelere üç yıl önce hayat vererek sizlerle paylaşmıştım.

Son yıllarda organ nakli ve bunun yanında organ bağışı insan hayatında önemli bir yer edindi.

Birçok ülkede, bir çok insanın bu yolla hayata yeniden bağlanması sağlandı.

Kuzey Kıbrıs'ta da bunun yasal ve anlayış yönünden hayat bulması gerekiyor.

Nitekim üç yıl önce yazdığım yazımda bunu altını çizdim.

Konuyla ilgili var olan fakat çalışmayan bir yasa var.

Ve yenilenerek yeniden gündeme getirildi.

Hayat bulması için gerekli çalışmalar yapılmaya başlandı.

Elbette soru işeretleri ve farklı düşünceler var ve olacaktır da.

Bunlarda tabi ki çözülmeli ve en doğru şekilde anlatılmalı.

Ama önemli olan bu çalışmaya olan gerekliliğin kabul edilmesi ve sahiplenilmesi.