Eroğlu ve Akıncı ikinci turda

Bir kez daha sandık başındaydık.

KKTC'nin yeni Cumhurbaşkanı kim olacak?

İşte bu sorunun cevabını bulmak için kuzey Kıbrıs, Kıbrıs Türk halkı iradesini sandığa yansıttı.

KKTC tanınmayan bir ülke ve devlet olabilir, ama bu, burada yaşayan insanların iradesini küçük düşürmez.

Belki de başka ülkelerde yaşayan insanlarla en çok ortak olduğumuz nokta, kendi demokrasimiz ve sandık irademizdir.

Dünkü seçimde, katılım oranının düşük olması hem üzücü, hem düşündürücü oldu.

Seçmen sayısının yaklaşık yarısı sandığa gitmedi, bu aslında bir utanç ve ayıp.

Bunu yaratanlar ise siyasetçilerin kendisi, seçmen, ne olursa olsun değişen bir şey yok diyor.

Umutlanmıyor, heyecanlanmıyor, beklenti yok.

Ne Kıbrıs konusu, ne içteki sorunlar, seçimle, seçilmekle, değiştirmekle sonuç vermiyor.

Sorun çözme, üretme, yönlendirme, yönetme sanatı olan siyasetin artık kendisi sorunlu.

Ve toplumda, siyasetin sadece kendisi için var olduğu düşüncesi mevcut.

Siyasi partilere güven yok, bu son zamanlarda, son seçimlerde kendini göstermeye başlayan bir gerçek.

Siyasi kaygısı olmayan, siyasi kazancı kendine hedef edinmeyen adayların daha rahat olduğunu söylemiştim aylar önce.

Dün yapılan seçim için kaybetseler bile kazanacaklar dediğim iki adayı vardı.

Mustafa Akıncı ve Kudret Özersay.

Mustafa Akıncı'nın bir beklentisi yoktu, ne makam ne de başka yönden bir amaçla yola çıkmadı.

Yine söylemiştim, Akıncı halkın mesajını alan iki adaydan biriydi.

Kudret Özersay çok hızlı bir yükseliş gösterdi ve güven sağladı, daha önce de söylediğim gibi önümüzdeki süreçte siyaset dünyamıza damga vuracak bir isim olacak Kudret hoca.

Sibel Siber'in en önemli gücü elbette CTP'nin örgütlü yapısıydı.

Fakat özellikle CTP'nin hükümet olarak bekleneni verememesi, bir önceki UBP iktidarından sonra bir fark yaratamaması, sonucu etkileyen en önemli etken oldu.

Üç siyasi parti UBP, CTP ve DP artık üst üste gelen seçim başarısızlıklarını ciddi şekilde düşünmeli.

Bu seçimin belki de en sıkıntılı tarafını yaşayan Derviş Eroğlu'ydu.

Siyasetin zirvesinde bu denli zoru yaşamak elbette kolay değil, en üst makamdan bu işe son noktayı koyarak, sağ denen kesimin kahramanı olarak final yapmak dururken, böylesi bir yarışa yeniden girmek, bu riski göz göre göre kabullenmek çok büyük bir cesaret.

İkinci turda neler olur, dengeler nasıl değişir, sandığa gitmeyen yarı yarıya bir seçmen var, Kudret hocaya kaçan tepki oyları var.

CTP'nin oyları var.

Bunlar hangi adaya yönelecek, bir türlü gerçekleşmeyen "solda birlik" bu kez gerçekleşecek mi?

CTP bir bütün olarak Akıncı'yı destekler mi?

Yoksa TDP'yi rakip olarak görüp, benim yerimi alır düşüncesiyle farklı bir strateji uygular mı?

Sürprizli, beklentilerle çok da bağdaşmayan bu seçim süreci bir hafta daha sürecek.

Heyecan şimdi çok daha fazla.