Üzülme KKTC

1960 Kıbrıs Cumhuriyeti ile Türk toplumu adanın yönetiminde söz sahibi oldu.

Fakat üç yıl sonra, 21 Aralık 1963'ten günümüze, ayrı bir yönetim, ayrı bir devlet olma mücadelesi veriliyor.

Bu devlet, Federal bir çözümün de ortak parçası olacak.

1967 yılında Kıbrıs Geçici Türk Yönetimi kuruldu.

Daha sonra "geçici" adı kaldırıldı.

Adanın kuzeyinden ve güneyinden göçler başladı.

Kıbrıs adasında dağınık yaşayan Kıbrıslı Türkler, kuzeyde toplandı, bir araya geldi.

Kıbrıs Türk Yönetimi, 1 Ekim 1974 tarihinde "Otonom Kıbrıs Türk Yönetimi" adıyla daha üst seviyeye geçti.

Kıbrıs adasında iki bölgeli, iki yönetimli dönem düşüncesi oluşmaya başladı.

Federasyon tezi de böyle doğdu, önerildi, desteklendi.

Bununla beraber 13 Şubat 1975 tarihinde, Kıbrıs Türk Federe Devleti ilan edildi.

Kıbrıs sorunu müzakere süreçleri bu düzlemde ilerledi.

Kuzey Kıbrıs'ta, ayrı bir devlet kurma düşüncesi her dönemde tartışılmıştı.

Nitekim, 15 Kasım 1983'te KKTC ilan edildi.

"Denktaş için yasal düzenleme yapıldı" diye eleştiriler oldu.

"Güçlenen sol siyasetin gücü zayıflatılsın diye yapıldı" diyenler oldu.

Türkiye'deki askeri yönetim yerini sivillere bırakıyordu ve bu zamanlama baskın bir ilanı getirdi söylemleri de yapıldı.

KKTC hala tartışılıyor.

Bu özet, kuruluşa, ilana giden bir değerlendirmedir.

Kıbrıslı Türkler kendi iradeleri ile bir yönetim oluşturup, elbette kendi demokrasisine geliştirecekti.

Kendi dışında gelişen olaylardan, en fazla zararı gören, suçsuz yere hala bedel ödeyen bu halk, kendi kendini yönetmenin organizasyonunu yapmalıydı.

Örgütlü ve düzenli, kurallı ve demokratik bir yaşam için mutlaka bir yapı kurulacaktı.

Bunların tümüne bakıldığı zaman, adı ne olursa olsun, bir devlet çatısı kuzey Kıbrıs'ta yaşayan insanların sığınağıdır.

Önemli olan ve benim gelmek istediğim nokta bu çatının sağlam olması için neler yapılması gerektiği ve nelerin yapılıp, nelerin, yapılmadığıdır.

İçinde bulunduğumuz tablo, her gün için kaybedilenleri gözler önüne sergiliyor.

Devlet yönetimindeki, ciddiyet, adap, gelenek, ortaya koydu ki biz sadece yönetir gibi yaptık, yapıyoruz.

Üzülme KKTC.

Kimlere, hangi zümrelere esir alınmışsan, kendi insanından soğutulmuşsan, sadece senin sunduğun menfaatlere tamah edilmişse.

Üzülme KKTC.

Adın, Otonom, Federe, Cumhuriyet, Federasyon olsa da, mesele isimde değil.

Kurumların zayıflatılmışsa, toprakların yandaşlara dağıtılmışsa, sahillerin sermayeye kazanç kapısı olmuşsa, kimlik kartın değersizleştirilmişse, üzülme KKTC.

Bugünün yarını ne olacak kimse bilemiyor.

Fakat kesin olan bir şey varsa;

Bu ülke güzel, bu ülke bizim, bu ülkeyi güzelleştirecek her türlü kaynağımız var.

Önemli olan bunları bir araya getirmek.

Bunları söylem ve sloganlardan kurtarıp, önceliği insan ve ülkeye vermek.

Üzülme KKTC, bir gün güzel günler gelecek.