HP buraya kadar mı?

Siyaset çok dinamik ve değişkendir.

Doğru zamanda, doğru yerde olmak, ülkedeki havayı, rüzgârın nereden, nasıl eseceğini bilmek önemlidir.

İki büyük siyasi akım vardır, UBP ve CTP.

Ülkenin geldiği noktada sorumluluk oranları farklı olsa da, bu iki siyasi akım belirleyici aktörler olmuştur.

Demokrasinin her kademede, her oranda, her seviyede temsil edilmesinden yanayım.

Fakat bizde olay biraz farklı, bulunduğu siyasi partide kişisel beklentilerini tatmin edemeyen birçok siyasetçi, inandırdığı başka insanlarla, farklı isim ama benzer sloganlarla yola çıkıyor.

Amaç nedir, amaç birlikteliği, ortak noktalar, kaygılar.

Siyaset, siyasi partiler çok yıprandı.

Artık amaç ülke, vatandaş, gelecek değil.

Belki genelleme yanlış olur, fakat tablo bu.

Siyasetin ve siyasetçinin, siyasi partilerin farklı öncelikleri var.

Özellikle iktidarda iken, eleştirme yerine, icraata, iş yapmaya ve yanlış dediklerini düzeltmeye gelince farklılık görünmüyor.

İşte siyasetin kırılma noktası bu.

Normalleşme, sıradanlaşma, aynılaşma, ortaya fark ve irade koyamama.

Daha önce olması gerekenleri net ve detaylı olarak ortaya koyarken, erk sahibi olunca, yuvarlak sözlere ve değişim adına değişmemeyi tercih etmek.

Seçim öncesi kimsenin tahmin edemeyeceği gelişmeler, seçim sonrasında yaşandı.

Yıpratıcı ve zor bir hükümet döneminden sonra seçim ve yeni bir hükümet dönemi deneyimi yaşıyoruz.

Dört parti şuan iktidar ortağı olarak bir koalisyon hükümetini yürütüyor.

Bu noktada önemli olan hükümetin devamını sağlamak değildir.

Önemli olan vatandaşın günlük yaşamına dokunacak, kaliteli bir yaşamın gelmesini sağlamaktır.

Tüm siyasi partiler bu amaçlarla yola çıktılar, kadrolar oluşturdular.

Seçim tecrübesi olan partiler yanında, seçime ilk defa katılan partiler de oldu.

Halkın Partisi ilk defa seçim heyecanı yaşayan ve alacağı netice en çok merak edilen siyasi partiydi.

Toplumun her kesimine hitap eden, her görüşten insana ulaşan, belli bir görüş ve ideolojiden uzak, tepkili ve küskün kesime yanaşarak alternatif olmayı denedi.

Birçok insan bunun heyecanını yaşadı, alternatif yaratmanın ve parçası olmanın motivasyonunu sahiplendi.

Sıfırdan başlamak elbette kolay değil, HP siyasi arenaya önemli isimler kazandırdı.

En önemli eleştiri tabanı oluşturacak bağın ve örgütlülüğün zayıf olması oldu.

Sıfır noktasından, iktidar ortaklığına gelen Halkın Partisi misyonunu tamamladı mı?

Amaç hükümet ortağı olmak ve 2020 de yapılacak Cumhurbaşkanlığı seçimine hazırlanmak mı?

Parti seçim sonrası ciddi bir erozyon yaşıyor, önemli isimler, önemli bir insan kaynağı partiden ayrılıyor.

Hükümet sorumluluğu ve parti yönetimi bir arada yürütülemiyor gibi bir görüntü var.

Parti içi eleştiriler hep aynı merkezde şekilleniyor.

Denizi geçen HP, derede boğuluyor.

En başta, siyaset çok dinamik ve değişken demiştim.

Önümüzde yeni bir süreç, yeni bir seçim heyecanı var.

HP yerel seçimler için nasıl bir çalışma yapıyor?

Kadro eksilirken, iktidardaki ilk sınava, ilk yerel seçim sürecine ne kadar önem veriyor?

En önemli güç, örgütlülük ne durumda?

Hedef varken yakalanan birliktelik, bu kadar kolay çözülmemeliydi.

Çünkü hedefler bitmez, biterken bir yenisi başlar.

Kalıcı olmak, her gün sıfırdan başlamaktır.