Sendikacılık çıkara dönüşürse!

Ülkemizde sendikaların varlığından ve ses vermesinden birçok kesim rahatsızdır ama haksız bir rahatsızlıktır bu çünkü sendikalar olması gerektiği noktada değil artık.

Ben sendikaları içi bir diş fırçasına benzetirim. Toplumun aydınlanması, haklarının korunması ve gaspa uğramaması için nasıl bir insan için vazgeçilmezdir ağız sağlığı için diş fırçası; işte sendikalar da toplumlar için vazgeçilmezdir.

Peki ne durumdadır sendikal eylem ya da sendikaların güçlü hareketleri? Bunu uzun zamandır sorgulamadık hiç. Bir kere belli sendika ya da federasyon başkanlarının dışında kamusal sorunlarla ilgili açıklama yapan var mı? Hayır yok? Peki onlar açıklama yapıyor da açıklamalarının içeriği ne kadar zengin? Hiç değil?

Klasik bir rest çekmeyle başlıyor metin ve hükümeti tehditle bitiyor. Tamamen klasik. Peki neden daha farklı içeriklere ya da anlatımlara açık değil metinler, cümleler ya da düşünceler? Çünkü sendika başkanları hiçbir şekilde kendini geliştirmiyor; örneklemiyor ve yurt dışındaki ki buna Türkiye dahil değil kendine örnek almıyor. Ülkedeki yasaları Fatiha süresini ezbere bilir gibi ezberlemekle sendikacılık yapılamaz ki.

Ama yapılıyor; yapılınca da Hükümeti olduğu yerden kaldıramıyorsunuz.

Sendikacılığın gelişmemesinin bir başka nedeni de başkanlarının değişmemesi. Durmadan aynı insanlar seçiliyor. Küçük sendikalarda başkanların değişimi daha kolay ama büyük sendikalarda yönetim hiçbir zaman gitmiyor, değişmiyor. Adeta hepsi ailemizden biri gibi oluyorlar. Peki neden? Sizce toplum menfaati mi? Hepimizi biliyoruz ki hayır. İşin içinde bireysel menfaatlerde var. Çünkü büyük sendikalara üyelerden akan paranın haddi hesabı yok.

Hal böyle de olunca da menfaatçi durumuna düşen sendikalara menfaat peşinde koşan hükümetler kale almıyor tabii.

Tüm sendikaları ya da başkanlarını kastetmiyorum tabii ama kimse de demiyor ki ben görevimi tamamladım geri planda sizlere yardım edeceğim siz devam edin. Yani yıllarca o koltuğa oturup koltuğu bırakmayan sendika başkanlarının yıllardır iktidar koltuğuna kazıklanan siyasilere ne yüzü var bir şey söylesin.

İşte bu nedenle Annan Planı sonrasında Sendikaların toplum üzerindeki saygınlıkları azalmıştır. Sendika başkanlarından canı sıkılanlar olacak bunları okurken tabii ama yanlış bir şey mi yazıyorum?

Siyasi parti başkanları bizzat bana canlı yayında itiraf etmişlerdir kendilerine "gelin hükümeti devirelim" denmesine karşın "şimdi zamanı değil" cevabını aldıklarını ve şoke olduklarını. Hem de övündüklerinde bir harmanlık yer isteyen sendikalardır bunlar.

Ama gelin görün ki hükümete muhalefet etmek al gülüm ver gülüme dönüşmüş durumda. Eee nasıl gidecek bu hükümet da daha iyisi gelsin? Benim tüm partilerle son derece derinleşmiş ilişkilerim vardır. Çok sıkı dostluklarım vardır; hepsi de sendikaların samimiyetinden yakınır ve yakın bulmazlar ve bunu söylemekten de çekinmezler.

Sendikaların ülkeyi siyasiler yerine yönetmeyi istediklerinden yakınırlar. Tabii ki sendika dediğiniz siyasetin göbeğinde olur ama hiçbir partinin arka bahçesi olmaz. Ama var böyle sendikalar işte !!!

Bu nedenle Sendikacılığın ülkemizde gelişip güçlü olabilmesi için yenilenmesi ve değişmesi lazım. Bu yaşın sahibiyim birçok sendikacının adını kendi adımdan daha iyi bilirim. Böyle mi olmalı?

************

Demokrat Parti'nin tanınan simalarından Süha Türköz'ün Demokrat Parti'den ayrıldığını duydum. TDP'li bir yetkiliyle yaptıkları bir sohbette "artık sizi DP'den göremiyorum" sorusuna karşılık "el öpenlerin partisinde işim yok" cevabını vermiş. Serdar Denktaş'ın bir zamanlar ki yanlış politikalarını eleştirenlere ve partiden kaçanlara Sn Türköz de mi eklendi?

*************

Güvenilir kaynaklardan edindiğim bilgilere göre TDP'ye 79 kişi katılmış, hatta bu katılanlar arasında hatrı sayılı DP'liler de varmış. TDP henüz bu konuyla ilgili bir açıklama yapmadığı için olayı biraz eşeleyelim dedim.