Cennetteki cehennem…

Gazetede oturuyorum…

Mağusa'da kaza…

"Yine mi" diyorum, 'kayıp yoktur inşallah' diye iç geçiriyorum…

Ama acı haber az sonra geliyor…

Bir çocuk…

2,5 yaşında…

İsmine bakıyorum, hiç uyanmıyorum…

Annesi ve kardeşleri de yaralanmış…

Onların ismine de bakıyorum, yine uyanmıyorum…

Sonra kaybettiğimiz küçük canın bir de ikizi olduğunu öğreniyorum, daha da acım artıyor ama ben yine uyanmıyorum…

Neye uyanmıyorum?

Kazayı yapanın sevgili dostum Cem Çiçek'in ailesi olduğuna…

Diyeceksiniz ki ne fark eder, acı aynı acı…

Elbette…

Başkası da olsa yine aynı derecede kalbimiz parçalanırdı…

Ama Cem…

Onun gibi iyilik timsali bir adama böyle bir acı neden…

İsyan ediyorum…

Bu sisteme isyan ediyorum…

Böyle yola, böyle denetimsizliğe isyan ediyorum…

Sonra öğreniyoruz…

Kazanın olduğu yerdeki inşaatları yapan müteahhit devleti defalarca uyarmış…

"Bu yok tehlikeli, lütfen önlem alın" demiş…

Ama kim dinlemiş?

Kimse…

Herkes koltuğundaki rahatlığa alışmış, sıcacık koltukların keyfini çıkarıyor…

Şimdi bir de trafik dairesi kuracakmış arkadaşlar…

Maksat yeni istihdam yaratmak…

Yoksa bunların kafası ne trafiğe ne de başka bir şeye basar…

Kursan ne kurmasan ne…

T izinlerini ekmek gibi dağıt…

Ehliyetleri gonnara gibi dağıt…

Kiralık araç izinlerini yandaşa dağıt…

Dağıt da dağıt…

Dağıt ama denetleme…

Kontrol etme…

Ah anam ah…

Ali Bizden yazmış dün; "Mezara dönüşen vatan" diye…

Ne kadar güzel betimlemiş…

Yalan mı?

Bir zamanlar adına 'cennet ada' denilen bu topraklar açık bir mezara dönüşmedi mi şimdi?...

Omorfo-Lefkoşa yolunda kaybettiğimiz onca candan sonra ne yapılmış?

Gereken önlemler alınmış mı?

Hayır…

İki tane korkuluk çakmışlar, TAK'ı BRT'yi çağırmışlar, iki kare haber yapmışlar…

Al sana şov…

Ama o yolda iki sene önce kızını kaybeden Hüseyin Hoca her sabah okula gitmeden önce kızının mezarına gidiyor hala…

Biter mi acısı…

Bitmez…

Peki yine onlarca cana mal olan Mağusa-Lefkoşa yolu?

Zifiri karanlık, korkuluksuz o yolu…

Almışlar mı önlem?

Yok canım sen de…

Daha verilecek canlar var zira…

O yollarda daha çok acılar çekilecek…

Sorsan "para yok" derler…

Ama yurt dışı seyahatlerindeki anlamsız temaslara ve heyetlere para çok…

Zırt pırt yurt dışı…

First Klas uçuşlar…

5 yıldızlı otellerde yemeler içmeler…

Onlara var…

Ama yollara yok…

Londra'da siyah taksiler üzerine 150 bin sterlin verip 'come to the paradaise' (cennete gelin) demek var, yola ışık koymak, önlem almak yok…

Hem nereye çağırıyorsun sen o insanları?

Cennet diye yalan söylenen cehenneme mi?

Leş gibi yollarına, bok akan denizlerine, kırık dökük çöpten geçilmeyen tarihi eserlerine mi?

Yılın 365 günü çektiğimiz bu rezaleti tüm dünyaya tanıtmak mı amaç, nedir?

Ah Cem ah…

Acını nasıl paylaşalım gardaş…

Ne kadar paylaşıyoruz desek de paylaşamayız…

Senin o hastanede eşine moral vermeye çalışırken ki haline bakıp kime ne diyeyim ben şimdi…

Aklında evladının kaybı…

Dilinde hayat arkadaşının bunu duymaması için söylediğin mecburi yalanlar…

Kahpe dünya…

Kahpe felek…

Başınız sağ olsun…

Başımız sağ olsun…

Işıklar, nurlar içinde uyusun…