"Donmuş denizi kıran balta"

"Yazmak, etrafımdaki herkese korkunç gelecek şekilde benim için dünyamdaki en önemli şey. Tıpkı bir deliye sanrısı veya bir kadına hamileliği gibi."

Bu sözler, yalnızlık için yola çıkacak olan her insanın varacağı yolun sonundaki Kafka'ya aittir.

*

Bir insan bir sabah hamam böceğine dönüşerek uyanıyorsa, ölüler konuşabiliyor ya da hayaletler misafirlik yapabiliyorsa, duvarların, köprülerin acıları olabiliyorsa ve tüm bunlar bir hikayenin sonunda rüya çıkmıyorsa, elinizdeki kitap, bir Kafka eseridir.

*

Kötü bir çocukluk, gençlik, kötü bir aile ilişkisi, bolca yalnızlık ve ümitsiz aşkın ardından, yakması için verdiği yazdıklarını, arkadaşı Max Brod'un kendisine ihanet edip yayımlanmasını sağlaması ile kazandığımız Franz Kafka, edebiyatın en iyilerinden birisidir.

Yazdıklarının gücünü kendi ifadesi ile çok net anlatmıştır: "İnsan, sadece onu ısıran ve sokan şeyler okumalıdır. Okuduğumuz kitap, bir yıldırım gibi başımıza düşüp bizi uyandırmıyorsa, onu niye okuyalım? Kendimizden çok sevdiğimiz bir insanın ölümü gibi bize acı veren bir felaketin gücüne sahip kitaplara ihtiyacımız var. Kitap, içimizdeki donmuş denizi kıran bir balta olmak zorundadır."

*

Kafka bu sözlerini, belkide kitle ile buluşacağı kaygısı yaşamamasından dolayı, yazılarına büyük bir güçle yansıtmıştır.

Kafka, bir yandan yazın hayatının en iyilerinden olurken, bir yandan da, toplum içi riyakarlığa inat, olduğu gibi yazan bir yazardı. Üstelik, kendini öyle sanan ve öyle anlatan değil, hakikaten olduğu gibi olan bir yazın hayatına sahipti.