Mutlu uyu Nazım Hikmet

İnsanın nereye baktığı ile ilgili düşünce, nereden baktığı ile ilgilidir. Belki de bu nedenle anlamakta olduklarımız da, anlamadıklarımız da, "istemenin" tutsağıdır.

Sadece şiir yazan bir şair olarak düşünürsek anlamamız kolay olmaz Nazım Hikmet'i. Onu, bir mücadelenin meşalesi, demokrasinin harcı olarak düşünmek, anlamaya başlamaktır aslında. Yaşamı eserlerinden çetin, hayatı döneminden tekinsiz, idealleri asırdan ileriydi Nazım Usta'nın. Okudukça derinleşen, yaşama aldıkça, anladıkça, sadece edebi değil, felsefi yanını da benimsememize neden olan, her bunu hissettiğinizde ise, o an dahi hâlâ geç kaldığınız hissi katar size. Onu tanımaya geç kalma acısıdır bu!

Azalttım mı diye sordum kendime Nazım yazılarımı. İçim huzurluca "hayır" diyemedi. O zaman özel bir güne ne gerek var! İşte Nazım, yeniden...

Bir adım daha atmanız için; bir paylaşım daha...

*

Gönlümle baş başa düşündüm demin;

Artık bir sihirsiz nefes gibisin.

Şimdi tâ içinde bomboş kalbimin

Akisleri sönen bir ses gibisin.

Mâziye karışıp sevda yeminim,

Bir anda unuttum seni, eminim

Kalbimde kalbine yok bile kinim

Bence artık sen de herkes gibisin.

Gözlerim gözünde aşkı seçmiyor

Onlardan kalbime sevda geçmiyor

Ben yordum ruhumu biraz da sen yor

Çünkü bence şimdi herkes gibisin

Yolunu beklerken daha dün gece

Kaçıyorum bugün senden gizlice

Kalbime baktım da işte iyice

Anladım ki sen de herkes gibisin

Büsbütün unuttum seni eminim

Maziye karıştı şimdi yeminim

Kalbimde senin için yok bile kinim

Bence sen de şimdi herkes gibisin