Farklı okumalar sevenlere hediyemdir

Türk Dil Kurumu'nun resmi Türkçe sözlüğüne baktığımızda "Arzu" kelimesinin -kulağıma en melodik gelen dil olan- Farsça'dan geldiğini ve anlamının ise "istek, dilek, heves" olarak açıklandığını görürüz.

Aslında bu kadar basit değil mesele!

Konuya felsefe temelinde bakmak istedim. Farklı okumalar sevenlere hediyemdir.

***

Kendimize gerekli olduğu yargısında bulunduğumuz bir şeyden yoksun olduğumuzu bilmek, bizde rahatsızlık yaratır. Hatta bu bir ileri evrede kaygı üretmemize de neden olur. Öyle ki, az ya da çok acı çekeriz. Arzulama süreci bunun eseridir bir bakıma ve buna "gereksinim" denir. Gereksinim burada, kendi önceliğimizle belirlediğimiz arzumuz neticesi bir unsurdur.

Bu gereksinim ve üretilen kaygı, görmemizi, dokunmamızı, hatta giderek düşünmemizi ve hissetmemizi, yoksun olduğumuz şeye ilişkin olarak bütünlüklü bir duygu şeklinde belirler. Bu yeni durum, ruhumuzu arzu duyulan şeye dair sahip olduğu türlü fikirlerle ve ondan alabileceği hazlarla meşgul olmak yönünde belirleyici olmaya yönlenir.

Yetilerin, yoksunluğu duyulan bu şeye ilişkin belirlenimine "arzu" denir.

Bundan hareket edersek fark ederiz ki "arzu", arzu duyulan şey mevcut değil ise ruhun yetilerini yönlendirir ancak arzu duyulan şey varsa, sadece ruhun yetilerini ele geçirmekle kalmaz, beraberinde bedeni de ele geçirir.

Bu nedenledir ki "arzu", bütün güçleri ile birlikte "gereksinim"den başka bir şey olmasa da, "arzu" nosyonunun, "gereksinim" nosyonundan türetilmiş olduğu görülse de ve bu türeyiş fiili ona hiç bir güç eklememiş olsa da; ya da hiç bir güç eksiltmemiş olsa da, yalnızca ona bir yön vererek "gereksinim"i kipleştirmiş olsa da, "gereksinim"in bilgisi, "arzu"ya ve arzu duyulan şeye yönlendirilmiş bir şekilde nüfuz eder.

Elbete bir sonuca varılabilir. O da "ÖNEMSİZLİK" kavramıdır. Önemsizlik, kendi başına bırakılan "gereksinim"dir, arzu edilenin olmadığı "gereksinim"dir. "Arzu"nun yönlendirmesi olmayan "gereksinim"dir.