Laf ola sevgi

Dün su günüydü. Sokaklar cıvıl cıvıl çocuklarımızla doldu. Su ne denli önemli fark edilsin diye, sloganlar yazılı pankartlar taşındı, yürüyüşler ve konuşmalar gerçekleşti, şarkılar söylendi.

Biliyor musunuz, şimdiki çocuklardan bir çok konuda olduğu gibi su konusunda da öğreneceğimiz çok şey var. En önemlisi "hassasiyet". Bugünün büyükleri yani dünün çocukları, ne yazık ki tecrübelerine rağmen bu gibi hassasiyetleri biriktirmemişler. Elbette istisna olan bireyleri bu sitemin dışında tutuyorum.

Ancak genel anlamda çevre, genel anlamda enerji tüketimi, genel anlamda su ve benzeri "miras değerler"in kıymetini bilmeyen bir toplumuz. Çocuklarımız bunun kıymetini bizden çok daha iyi biliyor ve çok daha hassas davranıyorlar. Ama bugünün yetişkinlerinin hassasiyetleri az ya da yok. Bunu çevremize bakarak görmemiz mümkün, üstelik rahatlıkla görebiliyoruz.

Çevre kirliliği, sokak kirliliği, cadde kirliliği, park kirliliği gibi şikayetlerimiz hiç bitmiyor. Bir zamanlar 2. Cumhurbaşkanımız Sayın Mehmetali Talat "marazi toplum olmuşuz" demişti. Çokta haklıydı. Kendi derdimize yanan, ağıtlar yakıp dedikodusunu yapan ama bu derdin en azından bazılarının sebebi de biz olmamıza rağmen çözüm getiremeyen bir toplumuz. Ne yazıkki çevresel faktörler ve bu konudaki hassasiyetler konusunda da defalarca sınıfta kaldık. Çevremiz pis, çünkü onu kirletiyoruz. Bunun ne devlete ne yerel yönetimlere ihale edebiliriz. Çevremiz pis, çünkü biz onu kirletiyoruz.

Hala 21. yüzyılda hala 2018'lerde arabasından dışarıya çöp atan insanlar görmekten usandım. Ülkenin zirvesi sayın Cumhurbaşkanı Akıncı'nın, eşinin, Prof. Vamık Volkan'ın öncülüğünde temizlik kampanyaları da yapıldı. Ama nafile. Temizlemek yeterli değil çünkü. Mesele kirletmemeyi öğrenmek. Ancak bunda bir başka sıkıntımız daha var. Akışkan nüfus.

Hangi kültüre öğreteceksin? Öğrettiğin burada kalıyor mu? Yoksa biri gidip biri mi geliyor yerine? Yeni gelene de mi öğreteceksin? Bu hıza yetişemezsin.

Bizim sıkıntımız çok ama su ve çevre gibi konularda hassas olamayan bir toplumun başka konuları çözmesi pek mümkün değil. Çünkü yaşadığımız yeri gerçekten sevmek, kendinizi bu topraklara gerçekten ait hissetmek gibi bir değerden uzağız. Bu uzaklık nedeniyle oluyor her şey. Bu uzaklık nedeniyle bir çok sorunumuzu çözemiyoruz.

Yine istisnaları ayırarak söylenmeli ki, bu ülkeye karşı duyduğumuz sevgi laf ola!