Ödül - Eylem - Kudüs

Uzun süren bir eleme, binlerce kitap, kat ve kat fazlası okur… Türkiye Altın Kalem Ödülleri… Tüm okurlara, jüriye ve organizasyonda emeği geçenlere teşekkürler. Ödülden daha büyüğü, okurla buluşma, yeniden ve yeniden göz göze gelme.

Bu vesile ile gittiğim İstanbul'da, ödül töreninin ve medya işlerinin ardından gece sonlanırken, salonun dışındaki gürültülerin, atılan sloganların ve yakılan ateşlerin bir protesto olduğunu anlamak zor değildi.

ABD'nin İsrail'deki büyükelçiliğini Kudüs'e taşımasını protesto eden grup, bir yandan da "Mücahit Erbakan" sloganı atmaktaydı. Merhum Erbakan'ı severim. Allah rahmet eylesin. Türk politika tarihinin, eğitimli, zeki ve bir o kadar nazik siyasetçisiydi. Politikacıların Erbakan'ın politik hayatından öğrenecekleri şeyler var.

Benim gördüğüm eylem olaysız sonuçlandı. Ama ne yazık ki Kudüs'te öyle olmadı.

*

Ne ilginç br tesadüf ki, eylem yapılırken ben, salonun içinde "Kristal Gece" romanım için ödül alıyordum. Kristal Gece için hep, "keşke Holokost hiç olmasaydı da ben varsın yazmasaydım" derim. Ödül de öyle. Ama yaşandı bir kere. Ne var ki unutturmamak insanlık görevi. Kristal Gece'de okur bilir, konu Filistinli ve İsrailli müslüman ve yahudilerim dostluklarını da anlatıyor.

Şimdi ortada olmayan bir dostluk bu.

Peki ne oluyor da, inançlar ve devletler düzeyinde "halklar" dostluklardan yoksunlaşıp hatta düşmanlaşıyorlar?

Asıl olan mesele bu sorunun cevabında. Bu noktaya nasıl gelindiğini anlamak, çözümü insanlığa doğrudan armağan etmez ama gerçeklerin konuşulmaya başlanması barış için önemli yüzleşme süreçleridir.

Bir ülkenim (ABD) büyükelçiliğini bir adresten başka bir adrese taşıması tarihte ilk mi? Elbette değil. Ancak bu taşınmayı nasıl okumak istersek ona göre yargı oluşturuyoruz. Bu bir aradalığı sona erdiren de, ayrılığı uzatan da, hatta düşmanlığı körükleyen de halklar değil. Ekipleri ile liderlikler ve etraflarına yılan gibi çöreklenmiş menfaat odakları oluyor.

Toplumların arasında ne yazık ki maddi değeri olan gerçek menfaatler olmadığı sürece, ya da toplumlar geleceklerini ve refahlarını kurgularken, birbirlerine gerçekten ihtiyaç duymuyorlarsa, ayrılmalar kalıcıdır. Ama bu menfaatler gün gelir fazlası ile ortaya çıkarsa da, yeniden başlamak için bir tek gece yeter.