Radyolu günlerim

İşine gösterdiği titizlik, istikrarlı sunum ve yapımları ile takdir etmem yanında, bir arkadaş bir dost olarak da Betül'ü (Betül Asrlan Akkuş) hep çok sevmişimdir. Yaşımız hesaplanacak ama (ikimizin de umurunda değil) neredeyse çeyrek yüz yıldır arkadaşız. Ne güzel.

Büyük Han'da bir süre önce BRT TV için Radyolu Günler Programı'na davet etmişti beni ki asla reddetmediğim bir programcıdır, hemen gittim.

Reddettiklerim olduğu anlaşılıyordur bu cümleden ama altını çizeyim. Kendi konuğuna ve programına ve mesleğine saygısı olmayan nice programcılara uzun zamandır gitmiyorum. Herkesin herşey olduğu bir zamanda ve bir ülkede her birimizin bu elemeye hakı var.

Ben de bu hakkı kullanıyorum.

*

Betül'le yine çok eğlendim, güzel paylaşımlar ve anılar biriktirdim. Önceki gece de yayınlandı.

Aslında kendimi pek izlemem. Ama katraj nasıl olmuş, ışık renk derken, teknik hastalıklarım nedeniyle bir göz atarım. Bunu yaparken oğlum izlemek istedi ve bir süre izledik.

Konuştuklarımız, paylaştıklarımız, neşelendiklerimiz ve hüzünlendiklerimizin aynı olduğu bir söyleşi olmuş. Betül ve ben, yaşadığımız coğrafyada, benzer dönemleri soluduk ve aynı dönemleri soluyanlarla aynı duygu ve düşünceleri paylaşıyoruz.

*

Herşey değişirken, herkes değişirken, biz bize kalamadığımız zamanlar yaşarken, bir yandan kirlenirken, zaman geçerken; sanki bize yorgunluğunu yüklüyor.

Daha önce Arabahmet'te "Açık S" programını çekmiştik Betül'le ve aynı duyguları hissetmiştim. Ama o zaman böylesine açık yazmamıştım. Şimdi yazayım.

Sanki öldüm de ardımdan yapılan programmış gibi geliyor, beni baştan sona anlatan programlar. Ama bunu acı bir ifade olarak söylemiyorum. Biriktirdiğimi göremenin mutluluğu ve zamanı tüketmenin hüznü ile söylüyorum. Tecrübe ile aslında.

İyi ki çekmişiz.

*

Gelelim kirlenmeye.

Şimdi faşistler kızacak ama kirleniyoruz evet. Özümüzü, ülkenin güzel insanlarını, tüm güzelliklerini karmakarışık bir bugünle kirletiyoruz. Kirletiyorlar.

Tek yöne doğru ilerlediğimiz bir karanlık tünelden bir çok tanımadıkla geçer gibi hissettiriyor bu bana.

Kızın faşistler.

Ben radyolu günlerime duyduğum hasreti hep yaşıyorum. Kirletilen ülkemde hep daha da artarak.