Belki de, bir siz eksiksiniz

SOS Çocuk Köyü'nün işleyişini ve yapısını her zaman yakından takip etmeye çalışırım. Sadece meraktan değil, bu gibi yapılar topluma emanet olduğundan. Yeterince ilgi gösterebiliyor muyum bilemem. Ama SOS önemli bir yer tutar benim için. Üstelik sadece vicdani ve sorumluluk olarak da kalmaz hayatımda. Birkaç dönem gönüllüsü oldum. Üstelik ilk romanım Sonbahar'a da yansımaları var SOS'in.

*

Dün Prof.Dr. Vamık Volkan'la SOS Çocuk Köyü'nü ziyaret ettik.

Pırıl pırıl bir Köy Direktörü ve pırıl pırıl bir Fon Geliştirme Direktörü bizi karşıladı. Oldukça hakim oldukları konularında bizlere bilgiler verdiler. Vamık Hocam işleyişi ve yapının psikolojik destek yönünü irdeledi. Ben de fonları ve ihtiyaçları.

Bir federasyon olarak dünyanın 135 ülkesinde faaliyetleri bulunan SOS Köyleri, belirli dönemler için desek alırlar ve sonrasında topluma emanet edilirler.

Bizde her konuda fon sağlamak çok zordur, bilirim. Buna rağmen SOS'in ciddi gayretleri ve başarıları var.

Ne var ki, çok daha fazla destek olmalıyız.

Bu tür merkezlerin ihtiyaçlarından ve hedeflerinden ödün vermemeleri gerekir. Bu nedenle de desteklerimiz çok çok önemli. Durağan olmayan oldukça dinamik bir süreç SOS çalışmaları. İhtiyaçlar sınırsız ama kaynaklar sınırlı.

Dileğim o ki, artarak sürsün başarılı hedefleri ve faaliyetleri.

*

Kendi adıma gurur duyduğum bir kurum ve daha da destek olma gayretindeyim.

Bu anlamda SOS yönetimine başta Köy Direktörü sevgili Rukiye İnce ve Fon Geliştirme Direktörü Cemil Hafız'a yürekten teşekkür ederim.

*

Dışarıdan sadece bir bina gibi görüp, önünden defalarca geçtiğiniz bu yapının içinde, nice tamamlanmamış hayaller, bütünlüğünü yitirmiş hisler; sevgi ve ilgi bekliyor.

Orada çalışan herkes bunu sağlamak için seferber.

Sağ olsunlar.

Ama belki de bir siz eksiksiniz.