Yalan bir Vamık Volkan haberi!

Bazen bir bilgiyi masumane bir duygu ile ve sadece duyurmak için hatta belki yardımcı olmak için bile paylaşmak, derin ve olumsuz sonuçları olan bir sürece dahil olmak anlamına gelebiliyor.

Hele hele bunu sosyal medya üzerinden yapıyorsanız!

Hele hele bunu Kıbrıs'ta yapıyorsanız!

Çünkü sosyal medya işini de kendimize benzettik!

*

Her sosyal medya kullanıcısını eğitmenin mümkün olmadığını biliriz. Ayrıca, Namık Kemal'den bu yana Ada'da dedikodunun önüne geçemeyeceğimizi de biliriz, sivrisineğin önüne geçemediğimiz gibi.

Ama insanın olduğu yerde ısrarla sağduyunun da olabileceğine, gelişebileceğine inanmaktayım.

Umutla ve ısrarla.

Geçtiğimiz cumartesi sabahı bir "haber" yayıldı sosyal medyaya. Okuyan, kendince meşru bir nedenle bu "haberi" paylaştı. "Haber" kelimesini tırnak içine almak zorundayım. Çünkü gerçek gazetecilerin emek vererek halka ulaştırdıkları gerçek haberi ayırmalıyım. Bu anayasal bir hak ve özgürlük.

Ancak dedikodu, elbette böylesi bir hak ve özgürlük değil.

Sosyal medya safsataları ile değeri olan haberi, aynı anlamda kullanmamak gerekir.

Tırnak içinde "haber"; yalan, iftira, asparagas, yellow, provokasyon, manipülasyon ve benzeri bir çok çirkin ön sıfatla anlatılabilir. Bu tür paylaşımlar için, dedikodu demek, en masumu kalır ki durumu siz düşünün!

Sosyal medyaya yayılan dedikodular ne haberdir, ne de saygınlığı vardır. Aksine, merkez aldığı şey bir art niyet hatta kasıt içerebilir.

*

Bahsettiğim "haber", ülkemizin dünyaca ünlü bilim insanı Prof.Dr. Vamık D.Volkan'la ilgiliydi. Duyar duymaz yalan ve yanlış olduğunu teyit ettim. Bizzat kendisinden. Ve doğrusunu yazdım, paylaştım. Ardından gereksiz paylaşımlar, tartışmalar…

*

Tekrar edeceğim; sosyal medyada yazacak olan herkesi eğitemeyiz ve duygularını pozitif kontrol edemeyiz ama insan olarak sağduyu sahibi olmalarını bekleriz. Çünkü toplumsal hayatımızda da böyledir.

Duyduğu herşeyi başkasına söyleyen, üstelik teyit etmeden bir dedikodu olarak söyleyen insanları sevmeyiz. Hatta sanal olmayan hayatımızda, yalancıları ve dedikoducuları arkadaş olarak da yanımızda tutmaktan hoşlanmayız.

Peki bu noktada, sosyal medyanın Kıbrıs'taki kullanıcılarından, daha çok saygı, daha çok gerçek beklemek bir hayal mi sizce?

Yoksa, bir stadyum dolusu insanın kulaktan kulağa oynaması gibi bir sosyal medya hayatı ve kültürü mü yaşayacağız hep?!