Bekledikçe mutsuzluğumuz artıyor

Lefkoşa'dan Girne'ye doğru yol aldığınızda, aracınıza yansıyan güneşin sıcaklığını özellikle bu aylarda yoğun bir şekilde hissedersiniz. Belki bu arada yanınızdaki birisi ile sohbet edersiniz ya da radyo dinlersiniz. Ardından kim bilir telefonunuz çalar, kısa mesaj gelir, Whatsapp arkadaşlarınız fotoğraf atar, Viber grubunuza paylaşım yaparlar, Messenger gelen komik videonun geldiğini haber verir, İnstagram'da yeni bir fotoğraf yayınlanır, Facebook'ta sizi bir fotoğrafa taglarlar, belki e-mailiniz gelir… Gelir de gelir…

Bunların yarısına bakmaya çalışsanız önünüze bakacak zaman kalmaz.

Her birisi hayatımıza ya da başkalarının hayatına son verebilecek şeyler.

Yazıyorum çünkü yapmıyorum.

Telefonum otomatik olarak "sürüş modu"na giriyor. Rahat bir yolculuk yapıyorum. Ama bu da yetmiyor!

Özellikle Lefkoşa-Girne yolundan bahsetmemin bir nedeni var.

Biliyor musunuz, Lefkoşa'dan Girne'ye giderken, sadece Gönyeli çemberi ile Boğaz piknik alanı arasında 152 adet reklam panosu ve 74 adet trafik tabelası var!

Üstelik bu mesafe sadece 8-10 kilometre. Geçiş süreniz ise kurallı ve tıkanmamış bir trafikte en çok 10 dakika.

*

Yukarıda sıraladığım telefonla yapılabileceklerin hiç birisini yapmadan, sadece bu tabelaların yarısına bakma ihtiyacı duysanız -ki reklam veren de alan da bu amaçla o panoları gözümüze sokuyor- önünüze bakmaya zamanının kalmaz.

Bunu belediyelerin artık önlemesi gerekiyor.

Reklam panolarının bu rakamlar ulaşması korkunç.

Öte yandan polisin de trafik kazalarına yönelik hedefleri arasına, bu tür reklam panolarının zararlarını alması şart.

Ama Polis önce, özel günlerinde her yere kendi panolarını asmaktan vazgeçmeli. Uzun uzun yazılarla özel günleri için sözlü spotlar asıyorlar.

Bu tür önlemler belki herşeyi çözmez. Ancak, kültürel temelli olan o kadar çok birikmiş sorunlar içine yaşıyoruz ki, bunların az az da olsa çözülerek, yığınlar haline gelmelerini engelleyebiliriz.

Bekledikçe, mutsuzluğumuz artıyor.