Akıllardaki duvarlar

Bir nesil ölüm tehlikesi ile burun buruna yas?adı. Bir nesil zaman zaman öldü. Ancak hiç kimse savas?an kadar çok istemez süreg?en bir barıs?ı.

Bazen bir fotog?rafta anılara yapılan yolculuk, aslında neslime ilmek ilmek dokunan acıların, umutsuzlukların, karanlık yarınların neticesidir.

Yas?arken anlamadıklarımı, bazen yazarken anlıyorum.

*

Eskiden Arabahmet Mahallesi'nden hisar üstüne yani Ledra Palace Hotel'e bakmak için sarı tas?tan yapılmıs? duvarların ortasında yer alan mazgal deliklerini kullanırdık. S?ehrin bir yarısında bu deliklerin ötesine geçmek imkansızdı. Bahsettig?im dönemlerde hisar üstünde ise içi kum dolu variller yan yana sıralı dururlardı.

Küçükken nedenini pek anlamazdım. Ama s?imdilerde çok özledig?im o sokaklarda oynama keyfinden mahrum kalmamak için, bu duvarların arkasına geçme merakımı yenmeg?e ve yasaklara uymag?a hep gayret ederdim.

I

tiraf etmeliyim ki ara sıra bu yasakları delip, merakımı giderdig?im de olmus?tur. Özellikle Çetinkaya Türk Spor Kulübü civarı çocuklug?umun yasakları delme, sınırlarımı as?ma mekanıydı. Oysa evimdem topu topu 50 metre uzaktaydı.

Bu mazgal deliklerinin ve varillerin öncesi de var elbette. Örülen duvarlar ve sıralanan kum dolu variller, çatıs?ma döneminde silah mermilerinden isabet almamak içindi ve mazgallar ise silahı dayayıp ates? açmak içindi.

Hayalini bile ürpererek ve düs?ünceme yenilerek aklımdan geçirdig?im -ama aslında düs?ünmek dahi istemedig?im- mazgaldan çıkan isabetli kurs?unların acısının nesiller boyunca içimizde kaldıg?ını biliyorum.

Ben yas? aldım ve artık ne bu duvar var ne de mazgal delikleri. Hatta isabetli ya da isabetsiz kurs?un da yok havada dolanan ve Ada'nın her yerine ulas?mak mümkün. Ancak s?imdilerde duvarlar insanların aklına örülmüs?, mazgal deliklerine de gerek yok, bu duvarlarla örülü akıllardan çıkan kurs?un gibi düs?manlıklar için.

Ayrıca düs?mana da gerek yok.

Hepsi kendi içimizde!