Kolay iş değil!

Bazen anlıyorum, bazen anlamıyorum.

İnsanlar bir köşe sahibi olduklarında, o gazete sayfalarına yazacakları ve yayınlanacak yazılarının kendilerine ait olduğunu düşünüyorlar. Bu doğrudur ama fazla bir aitlik değildir. Çünkü yayınlanmış her kare kamusaldır. Kişisel düşünce ve duygularımızdan arınarak köşe yazısı yazamayız, bu kesin. Ancak eleştiri sınırlarını, ulusal ve uluslararası kavramların belirleyici ve genel kabul görmüş kurallarını bilmemiz ve içselleştirmiş olmamız şart.

Mesela insan hakları, çocuk hakları, argo ve küfre karşı toplumsal tutumlarımız, nefret söylemi gibi başlıklar, belirleyicidir. Buna etik, ahlak, hukuk gibi de etkenler eklenir. Aslında daha yazar gazete köşesini yazmaya başlamadan önce, tonla sansüre ve otosansüre uğruyoruz.

Şartlar böyle.

Elbette insanlar düşüncelerini özgürce yayarlar, yazarlar. Ancak kimi noktalarda bu özgürlükler, başkalarının özgürlüklerine tecavüz eder. Birçok yasal ve etik kuralın hatta vicdanın devrede oluşu da aslında bundandır.

*

En yakın örneğim, Prof. Dr. Vamık Volkan ile ilgili yazı yazan Yeniçağ Gazetesi köşe yazarı Sadi Somuncuoğlu isimli zattır. Kürt Açılımı başlığını kendi ideolojisi temelinde yazmak için, eleştiri sınırlarını aşmış, hatta nefret söylemine kadar dayanmıştır.

Üstelik yazısında sözde bilgi olarak vurguladığı hemen her şey de yanlış veya saptırılmıştır.

Dr. Volkan hakkında yazdıklarını bir kenara bıraksak dahi, bu kez karşımıza Kürt Açılımı döneminde yaşananlar büyük bir yanlış yazım olarak çıkar.

Dönemi belli ki bölge insanlarından asla dinlememiş, oturduğu konforlu çalışma masasından bu bilgileri yazmıştır.

*

Aslında köşe yazmak da kolay bir şey değil. Bakmayın siz elinizi sallasanız elli köşe yazarına çarpacağını.

Eleyebilirsiniz. Okumayabilirsiniz.

Hiç dikkate almayabilirsiniz.

Dimağınızı yalan yanlış şeylerle doldurup yoracağınıza, hiç umursamayabilirsiniz.

Bu da sizin özgürlüğünüzdür.