"Bir aşk iki hayat"

Emir Kustirika'dan çalalım, onun müziği yani Goran Bregovi?'in müziğinden çalalım, Julia Roberts ve Hugh Grant'ın filmi Nothing Hill'den yani yönetmen Roger Michell ve senarist Richard Curtis'den çalalım, Gwyneth Paltrow'un Sliding Doors filminden yani senarist ve yönetmen Peter Howitt'ten biraz çalalım; bunların toplamına azıcık rötuş yapalım, başrole de Bergüzar Korel ve Engin Akyürek gibi iki güzel ve yetenekli oyuncuyu alalım; bir 2019 filmi çıkaralım: "Bir aşk iki hayat"…

Yönetmen Ali Bilgin, hikâye Christopher Papakaliatis ve senaristler Burcu Gürgün Toptaş ile Özlem Yılmaz. Bu senarist ikiliyi bazı TV dizileri ve bir başka Engin Akyürek filminden tanıyoruz.

Senaryonun işlenişi kolay değildir. Örgüsü ve temel yapısında karakter yaratmak, onu filme yedirmek ve tüm bunları yaparken özgün kalmak zor iş. Ama insanların işi bu ise, onlardan zor olanın da beklememiz şart. Bir aşk iki hayat filminde işlenen hikâye iki ayrı yörüngede ve paralel ilerlediği için elbette hata olasılığı ve yazım ilerleyişi, risk taşır. Film bunun altından kalkmış. Beğenilerek izlenebilecek bir drama olarak da karşılamam mümkün.

Ancak, keşke daha derin izler kitlenin de olabileceği düşünülseydi.

Nothing Hill'in efsane mevsim geçişler, sahnesi gibi birçok çekim uygulama fikri, çok önceden yapılınca, bu değil o film akılda kalıyor.

Tam anlamlı sözler diziliyor derken, çizgi karakterlerle bu cümleleri bize kuruyorum. En gerçekçi duygu akışı anlatılırken, gerçek dışı görüntüler sahneye geliyor.

Allah'tan dron var. İstanbul var.

*

"İnsan oyuncaklarını saklamamayı öğreniyor." Çok güzel bir söz.

Dilerim bu olsun orijinaldir.