Teşekkürler Özdemir

Özdemir Tokel benim yakın dostumdur.

Dostluğumuz çok gerilere gitmektedir. İstanbul'da öğrencilik yaptığımız yıllarda aynı evi hatırı sayılır bir süre paylaşmış, aynı sofraya oturmuş, birbirimizi başımıza gelen veya gelebileceklerden korumuş iki dostuz.

Bana şimdiye kadar tek bir kazık atmışlığı vardır o da çok sevdiğim annesine benim ona sigarayı alıştırdığım yalanını söylemesi ve annesinin beni ciddi şekilde azarlamasına neden olmasıdır. Dosttur, kardeştir.

Ancak dostum olması koltuğu bir günlüğüne devretme nedenim değil.

Kıbrıs Postası'nın konuk genel yayın yönetmenliği uygulaması kendi alanlarında başarılı olmuş kişilere biraz da bizim alanımızın tadını tattırmak ve aslında düşündükleri kadar kolay bir iş yapmadığımızı göstermek amaçlı bir uygulamadır.

Özdemir de kendi alanında başarılı olmuş, iletişim alanında rüştünü defalarca ispatlamış, birçok seçim kampanyasının yanında birçok halka ilişkiler projelerinin ardındaki beyin olmuş, başarılı işlere imza atmış bir kişidir.

O yüzden hep aklımda onu bu koltuğa oturtmak ve bu işin ne kadar sıkıntılı olabileceğini kendi gözleriyle görmesini sağlamaktı.

Neticede bizim işimiz iletişim, o da bu işin uzmanı. Biz gazetecilik yoluyla iletişimi sağlarken, o reklam, tanıtım, halka ilişkiler, hatta propaganda yoluyla bu uğraşı veriyor.

İkisini birbirine nasıl bağdaştıracağı ve politik görüşlerini bastırarak nasıl objektiviteyi en üst seviyede tutacağını hep merak ederdim.

Davet ettik, sağ olsun kırmadı geldi.

Son derece profesyonel bir yaklaşımla konuları ele aldı.

Ve Haber Merkezi'ni sevk ve idare etti gün boyunca.

"Farklı bir şey yapmalıyız arkadaşlar" diye diretti.

"Yarın bu gazete yok satmalı" dedi.

Tabi gazetecilik reklamcılıktan farklı olarak çok hızlı tüketilen bir iletişim alanıdır.

Dolayısıyla hızlı tüketilirken, hızlı üretilmesi de esastır.

Özdemir sanırım en çok bu noktada zorlandı.

Düşündüğü zaman yaptığı klasik hareket olan şakağındaki saçları çekiştirmeye başlayınca, "bu iş uzayacak" dedim içimden ama müdahale etmedim.

Müdahale edip işleri hızlandırmak yerine birinci sayfa toplantısı için getirdiği baklavalardan yiyip, Özdemir'in kendine ulaşmasını beklediği fikrin gelmesini bekledim.

Diğer konuk Genel Yayın Yönetmenlerimizden farklı bir şey yapacaktı ve Özdemir Tokel markasını gazetenin bir yerine koyacaktı. Bundan kaçma şansımız yoktu. Birkaç dilim baklava sonrasında kararı verdi ve mührünü Kıbrıs Postası'nın bugünkü sayısına bastı.

Teşekkürler Özdemir.