Göz açıp kapayıncaya kadar

Gözümü sinirle kapatmıştım geçen hafta.

Dün açtığımda baktım ki mesai saatleri düzenlenmiş, okula geliş gidiş saatleri de belirlenmiş.

Ne kadar güzel.

Bir daha kırpıştırdım gözlerimi.

''Ne oldu da böyle oldu?'' sorusunu anlamak için.

Büyük bir uzlaşı olmuş sendikalar ile hükümet arasında.

Demek benim gözler kapalı iken birileri durmamış çalışmış.

Açar açmaz, saatlerde uzlaşı olduğuna göre okullarla dairelerin işe saat 08.30'da başlayacağını, üç bakanın istifa etmiş ya da görevden alınmış olduğunu ve hep birlikte Türkiye değil; Avrupa saatine geçtiğimizi düşündüm.

Tam saatimi ayarlayacakken, öyle olmadığını gördüm.

Peki neden? Nasıl olur?

Sendikalar, eylemlerini sonsuza dek sürdürmeyecek miydi? Bu üç bakan istifa edene kadar ve normal saate geçinceye kadar mücadeleye devam etmeyecekler miydi?

Polisin yüzüne bordür taşı atıp, adamcağızı neredeyse kör etmenin ardında yatan amaç, üç bakan kellesi almak ve saatleri değiştirmek değil miydi?

Peki Başbakanlık bahçe kapısı ve çitleri, bu ulvi amaç için yerlerinden sökülmemiş miydi?

Anlamadım. Samimiyetle anlamadım.

Cuma günü Genel Grev ve eylem yaparken amaç neydi de pazar günü uzlaşı sağlandı?

Gözlerimi sıkı sıkı kapatıp yeniden açtım. Herhalde bende bir sıkıntı var. Gözlerim iyi görmüyor, okuduğumu anlamıyorum herhalde.

Ne uzlaşısı?

Neye karşılık, sendikalar, iki haftadır olmaması için direndikleri mesai ve okul saatini aynen kabul etmiş olabilirler?

Pek anlamam bu işlerden. Hiç mesai saatim olmadı şimdiye kadar, bilemem.

Ama güne yarım saat geç başlayıp, eski mesai saatlerine göre işten ayrılmak olsa gerek bunun da diyeti.

Hani çocukların karanlıkta okula gitmemesi argümanı?

Nerede, "Ölürüz de Suudi saatine uymayız" çığlıkları?

Demek ki ilkelerinden ve prensiplerinden asla taviz vermeyen bu arkadaşlar, yarım saat daha az çalışmak karşılığında, her şeyden vazgeçebiliyorlar.

Hem de göz açıp kapayıncaya kadar.

Gözümü açınca bir de sosyal medyaya bakayım dedim.

Bakmaz olaydım.

Sendikalar birbirine girmiş. Hem de göz açıp kapayıncaya kadar.

Benim söylediğimi şimdi onlar söylüyor.

"Dava, 9.00 ısrarından vazgeçip, 8.00 diye diretince kaybedildi" diyenlerin yanı sıra, "Uzlaşıyı üyelere sordular mı?" diye soranlar.

Anladım ki bu memlekette, sinir olmaya gerek yokmuş.

Gözleriniz sıkı sıkı yumup, biraz bekleyip yeniden açmak lazım. Çünkü her şey göz açıp kapayıncaya kadar, bir noktada tam zıddına dönebiliyor.