Ne yaptın be Tahsin?

İstanbul'a yapmakta olduğum kısa seyahat için uçaktan indiğimde sevgili dostum Tahsin Mertekçi'nin bir trafik kazasına kurban gittiğini öğrendim.

Milletvekilliği döneminde tanışmış, iyi arkadaş olmuştuk.

Daha sonra seçimleri kaybedip, zamanını işine değil de siyasete harcamanın bedelini, işlerinin bozulmasıyla ödemiş, soluğu birçoğumuz gibi İngiltere'de almıştı.

Londra'da da gurbette olmanın getirdiği keyifli dayanışma çerçevesinde mümkün oldukça bir araya geldik. Arkadaştı, dosttu, kardeşti.

Sabah sabah gelen bu dehşet verici haberin bir de ironik kısmı var ki aklıma doğrudan o geldi; içim daha da burkuldu.

2014 yılında aynı Tahsin Mertekçi, ölümlü trafik kazalarına dikkat çekmek için Yeşilırmak'tan Dipkarpaz'a yürümüştü.

Ayakları su toplamış, çok yorulmuştu ancak yollarda hayatını kaybeden gençlerin dramına dikkat çekmek için son derece anlamlı bir eylem gerçekleştirmişti.

Yürüdükçe yürüdü. Her dinlenme noktasında da, 'Çok zor olacak ama Dipkarpaz'a kadar yürümeye kararlıyım' demişti.

Ölümlü trafik kazalarına bir pankart açmak ya da Facebook'ta birkaç söz yazmak haricinde fedakarlık isteyen bir eylemi ilk kez gerçekleştiren bu yurtsever arkadaşımızın, dikkat çekmeye çalıştığı trafik terörüne kurban gitmesi, nasıl bir kaderdir? Nasıl bir tesadüftür?

Spora ve gençlere, öyle kalantor iş adamları gibi kalın cüzdan ve kabarık banka hesapları ile değil, amatör ruh ve spora olan aşkı ile hizmet eden Tahsin kardeşim arkasında renklerine sevdalı olduğu öksüz bir de futbol kulübü bıraktı.

Tahsin Mertekçi'yi sevmeyen var mıydı? Sanmam. Öyle güzel bir insandı ki, ya siyasi ya da ticari olarak ters düştüğü insanlarla bile siyaseti ya da ticareti yürütmeyi kesmiş ama arkadaşlığı, selamı kesmemiştir.

Bulunduğu ortamda kendini sevdirebilme tılsımını elinde bulunduran sayılı insanlardandı. Gerektiğinde alttan alan gerektiğinde ise bıçağa yumruk vurabilecek kadar normalin dikine gidebilen, kendine güvenen muhteşem bir adamdı.

Zamansız ölümü beni gerçekten sarstı.

Güzel ailesine, üzerlerine titrediği kardeşlerine ve onu tanıyan ve haliyle de seven herkesin başı sağ olsun.

Ne yaptın be Tahsin!