Rat Race

Rat Race diye bir ifade İngilizce'de. "Fare Yarışı" olarak çevirirseniz, tam ne kastettiğini anlamak mümkün olmuyor.

İnsanların birbirlerinden öne geçmek için zaman zaman acımasızlaşan hayat yarışını anlatıyor kimilerine göre ama birçoğuna göre göre asıl anlamı, bu acımasız yarışta birbirlerinin sırtına basarak, onları aşağı çekmeye çalışarak kazanılmak istenen yarışı ifade ediyor.

Bir başka ifadeyle, bulunduğu yerden daha ileriye ya da daha yukarıya çıkmak için yarışanların rakiplerinin yermesi, aşağılaması ve şimdilerde yaşadığımız gibi kamuoyu önünde küçük düşürmeye çalışması ile kazanılmaya çalışılan yarıştır.

Bakıyorum da 17 gün sonra gerçekleşecek seçimlerde yarışan siyasi partiler, kendilerinin ne yapacağını değil, diğerlerinin ne kadar kötü partiler olduğunu anlatarak bir yere varmaya çalışıyor.

Bir tek Ulusal Birlik Partisi ile Demokrat Parti şunları bunları yaptım, bundan sonra da şunları bunları yapacağım diyor, gerisi UBP ile DP'nin ne kadar aşağılık partiler olduğunu anlatmaktan başka hiçbir şey söylemiyorlar. Ya da ağırlıklı söylemleri bu çerçevede hayat buluyor.

Yani sözüne ettiğim ve onların da kendilerini pekala iyi bildikleri partiler, UBP ile DP'yi ancak aşağıya çekerek bir yere varabileceklerini düşünüyorlar olsa gerek ki böyle bir yola başvuruyorlar.

Bu siyasi "Sıçan Yarışı"na siyasal iletişimde kara propaganda da deniyor. Partilere sorsanız seçim kampanyaları beyazdır ve kimseyi yermek üzerine kurulu olmadığını söyleyecekler ancak gazete ilanlarına ya da televizyon reklamlarına yansımayan ancak seçim stratejilerinin hatırı sayılır büyüklükte bir kısmını oluşturan propaganda yöntem ve söylemleri rakipleri aşağılamak üzerine bina edildiğini görmek için siyasal iletişimci olmaya gerek yoktur.

Başbakan'ın özel hayatı ile ilgili yayınlar, Başbakan'ın kişisel banka hesapları ile ilgili yapılan kara propaganda bugünlerde en önde gelen örnektir.

Yani Hüseyin Özgürgün'ü biraz da kalleşçe aşağıya çekerek mi kazanmak istiyorlar bu seçim yarışını? Bu zafer onları ne kadar mutlu edecek?

"Özgürgün kötü olduğu için ben iyiyim, ya da iyi görünüyorum" yaklaşımı ile kazanılacak zafer mi daha tatmin edici olacak, yoksa "Özgürgün de iyidir ama ben daha iyiyim" yaklaşımı ile.

Tamam, Finlandiya'da yaşamıyoruz kabul ama bunun da bir ölçüsü olması lazım gelmez mi?

Hazır lafı gelmişken ölçüsü kaçan bir kara propaganda örneği vereyim ve epeydir yazmadığım için içimin şişmesine neden olan bir kaç kelamı serbest bırakayım.

Bu işlerden biraz anlayan birisi olarak, ben Başbakan'ın yerinde olsam, 'Ya açıkla ya da adaylıktan çekil' gazına gelmem. Anladığım kadarıyla Başbakan da benimle aynı düşünüyor.

Ne yani, kameralar karşısına çıkıp, kalem kalem hesap detaylarını kamuoyu önüne dökmesini mi bekliyordunuz. Benden isteseniz ben bile yapmam. Bana maaşımı sorsanız onu bile söylemem.

'Efendim. Düşündüğünüz gibi değil. Şu para bunun satışından, şu da şunun faizi. Annem bu kadar verdi. İhtiyat sandığından bu kadar çektim. Şu kadar şu bankadan borçlandım. Şu bankaya sorabilirsiniz' diyerek karşınızda af diler gibi kendini ve mahrem olan hesaplarını sırf siz istediniz diye kalem kalem ifşa etmesini mi bekliyorsunuz? Başbakan'ın bu kadar naif olmasını nasıl beklersiniz anlamadım.
Mahkemede 'şu kadar para var' diye ortaya konan bir iddia ile ilgili tutanağı belge diye bir gazeteye bir avukat sızdıracak, o gazetenin maçası o rakamları açıklamaya yetmediği için bir yemekte bir başka gazeteye, Serhat İncirli'nin dediği gibi, 'Eşi Bronzo durumları bakımından ben yayınlayamıyorum' deyip servis edecek, sonra da bunun üzerine bir propaganda bina edilecek öyle mi?

İşte bu tam da sözüne ettiğim ve nur içinde yatsın Bob Marley üstadımızın üzerine şarkı bile yazdığı 'Rat Race' değil de nedir.