Yeni yıldan beklentilerimiz çok!..(3)

Yılın artık son günündeyiz, geçmiş için ne desek nafile!

Tartıya koyduğunuzda olumsuzlukların, olumlu olaylardan daha fazla yaşandığı bir yıl geride kaldı.

Ölmüşle geçmişe çare yoktur derler büyüklerimiz.
Doğrudur, geçmişi geri getiremeyiz ama geçmişte yapılan hatalardan ders alıp bunları tekrarlamamak bile başarıdır bizce.

Onun için yeni yıldan beklentimiz çok fazla!

Devlet olarak bebektik, büyüdük ve artık olgun dönemin içine girdik.
Devlet olmayı bildik ama, hiçbir konuda devlet politikası üretmeyi beceremedik.

Gelen kendi sistemini kurdu gitti, bir diğeri geldi yıktı o da kendi sistemini uygulamaya çalıştı.

Oysa devletin bir ağırlığı vardır ve bir çok önemli konu devlet politikası haline getirilmeyince yara sürekli büyür ve kangren hale gelir.

…

Örneğin eğitim politikaları;
Hangi ülkede görülmüştür ki, her değişen siyasi iktidarla birlikte eğitim politikaları da değişip allak bullak olsun?

Ama biz bunu becerdik, ülke menfaatlerini değil parti politikalarını ön plana çıkarınca, okul çağındaki çocukları da serseme çevirdik.

Onun için yeni yıldan beklentilerimiz çok fazladır.

Yeni yılda hala tartışılan değil, toplumun büyük çoğunluğunun uzlaştığı politikalar görmek istiyoruz artık.

…

Ya Kıbrıs sorununa ne demeli?
Hepimiz elbirliği yaptık, yıllarca didişip durduk ve ülkede çözüm isteyenler ve istemeyenler diye saçma bir söylem icat ettik, bu uğurda da hep birbirimizi kırdık.

İç meselelerdeki kargaşaya dış meseleleri de alet ettik.
Oysa, gelecek konusunda partiler oturup en azından bir konsensus sağlayabilselerdi, dış dünyaya karşı tek ses olur, daha güçlü bir imaja sahip olurduk.

Şimdi bunu tepe tepe kulanlar, Kıbrıs Türkünü birbirine düşürüp, iç huzurun içine çok daha kolay edebiliyorlar.

…

Her şeye rağmen en önemlisi ülke insanının moralinin yüksek tutulması.
Biz yeni bir yıla daha umutlarımızı kırmadan, gelecekten ümitli olarak girmek istiyoruz.

Bu toplumun paradan da puldan da çok daha önemli olan moral ve motivasyon kavramına ihtiyacı olduğunu düşünüyoruz.
Ve biliyoruz ki, geçmişte kötü giden ne vara, bunu gelecekte tekrarlamamak sadece bizim elimizde.

Biz yeter ki isteyelim…
Biz yeter ki üzerimizdeki ölü toprağını atıp silkinelim…
Biz yeni yıldan çok şey istesek de umudumuzu hala yitirmiş değiliz.

Okur mektubu

Metin Yalçın'ın açıklaması

"Levent Bey,
Bugün bir gazetemizde yayınlanan ve içinde yaşadığım için tamamen yalan olduğunu bildiğim bir haber hakkında bilgi vermek istiyorum.

Bu yazımı, yalan haberi yazan gazeteye de göndereceğim ama yayınlanacağından emin olamadığım için bir de sizinle paylaşmak istedim. Konu G.K.K. Gülseren Eğitim Taburu'nda Aralık celbinde eğitime başlayan evlatlarımızın durumu ile ilgili.

Gazetede , gazetenin "ALO ....... Hattı'na" mektup yazan fakat adını belirtmeyen bir kişinin iddiaları yayınlandı.

Yazıya göre bu çocuklarımızın çoğu taburda salgın olan domuz gribine yakalanmış, sağlıkları ile ilgilenilmiyormuş, hasta olanlara tabur dışına çıkış yasakmış, revirde yatmaları emredilmiş, üstelik ailelerine haber vermeleri engelleniyormuş ve aileler de çocuklarına bir şey yapılmasın diye korkudan ses çıkarmıyorlarmış.....

Bu yazıyı okuduğumda gerçekten çok üzüldüm, çünkü aynı celpte benim oğlumda askere alındı ve on beş gündür orada eğitimde. Ve benim oğlum da ilk hafta sonu izne çıktığında rahatsızdı, ateşi vardı.. Hem aile doktorumuza ve hem de Nalbantoğlu Devlet Hastanesi'ne götürüp muayene ettirdik. Grip teşhisi konuldu ve rapor verildi. Üç gün evde yattı, ateşi düştü oldukça düzeldi. Hafta sonu izni bitmeden telefonla kolayca ulaştığımız tabur nöbetçi heyeti ve bizzat tabur komutanları ile görüştük, durumu anlattık, ne yapmamız gerektiğini sorduk. Aldığımız cevap aynen şöyle oldu; " önemli olan öncelikle çocuklarımızın sağlığıdır, rapor süresi bitinceye kadar evinde sizin kontrolünüzde istirahat etsin, bitiminde raporla birlikte birliğine gelsin"..
Çarşamba günü (23.12.2009) sabah birliğine katıldı. Hemen hastaneye sevk edilmiş, gerekli filmler çekilip muayenesi yapılmış, ilave olarak üç gün daha eğitim ve spordan muaf olmak kaydıyla rapor verilmiş, hafta sonuna kadar istirahatta geçmiş. Daha sonra öğrendiğimize göre kendisi gibi rahatsız olan arkadaşlarına da aynı uygulama yapılmış. Olay 18-22 Aralık tarihleri arasında gerçekleşti, rapor kopyaları ve kayıtları hastane kayıtlarından kontrol edilebilir.

Ayrıca tabur içinde kurulu yeterli sayıda kontörlü telefon mevcut, kontör kartı da kantinde var. Oğlumuzla her gün en az iki kez görüşüyoruz, morali ve sağlığı yerinde, Çarşamba günleri öğlen ziyaretinde arkadaşlarının da katılımıyla birlikte yemek yiyoruz, hafta sonu da zaten ev inde oluyor. Ne kendisinden ne de arkadaşlarından bir şikayet duymadık, bunun bir zorlama olmayacağından da emin olun. Şüphesi olan her Çarşamba 12.00 - 14.00 saatleri arası birliğin girişindeki ziyaret yerine hiçbir kontrole tabi tutulmadan gidip çocuklar ve ailelerle yerinde görüşebilir.

Levent Bey,
Ben toplumumuz tarafından bilinen tanınan bir kişi sayılırım. Liberal , demokrasiden yana, militarist yaklaşımların her zaman karşısında olmuş bir kişiyim. Ve yazılarımın altına her zaman adımı yazar imzalarım.
Söz konusu mektubu yazan kişi her kimse onu ve kontrol etmeden yayınlayanları kınarım."

Metin Yalçın

Günün Fıkrası

Kalıcı hediye

Karadenizliler, bir konferans düzenlerler.
Bu konferansa konuşmacı olarak unlu bir Amerikalı bilim adamı da davet edilir. Amerikalı konuk, bir hafta erken gelir, hem tatil yapar hem de Türkleri yakından tanıma fırsatı bulur.

Karadenizliler ile Amerikalı bilim adamı hemen her konuda anlaşırlar, uyum içinde konferans biter.

Ayrılık günü gelir, Karadenizlileri alır bir düşünce.
Biz bu değerli bilim adamına ne alalım?
Aralarında toplanırlar, başkan konunun önemini
vurgulamak için der ki:

"Biz bu Türk dostu, değerli bilim adamına nasıl bir
hediye alalım ki bizi unutmasın? Hem kullanışlı bir şey
olsun, hem her eline aldığında bizi hatırlasın?"
Salonda kısa bir sessizlik olur, arka sıralardan

Temel elini kaldırır:
"Sünnet ettirelim..!"

MESAJ KUTUSU >>