Ceza yasası bir bütündür

Ceza yasası değişikliği hala tartışılıyor.

Gerekli miydi? Ertelenebilir miydi?

Ya da daha acil konular öncelikli olmalı mıydı?

Olabilir ama ortada yapılmaya çalışılan birşeyler var.

Eksiklik olacaktır, bunların giderilmesi için, komiteler oluşturuluyor, çalışlılıyor, tartışılıyor.

Meclis bir bütün olarak, iktidarı, muhalefeti fark etmeksizin yasalar üretmeli.

Hükümetin görevi ayrı.

Yani hazırlanan yasaları, hükümet icraatlarından ayrı tutmak gerek.

Her zaman için inandığım ve savunduğum bir nokta vardır;

Yanlışta, eksikte olsa bir şeyler yapmak, hiç yapmamaktan iyidir.

Tabi ki hükümetin görevi, sıkıntılara çare bulmak, vatandaşın günlük hayatını kolaylaştırıp, her türlü tehditten korumaktır.

Sorduğum soruya cevabı da ben vereyim.

Bu yasa elbette bir gereklilik ve beklentiydi.

Birçoğumuza uygun gelmeyen yaşam tarzları ile başkalarına uygun gelen yaşamları kendimize göre değerlendirmek en büyük yanlıştır.

Bizim yanlışımız başkasının doğrusu olabilir.

Nasıl ki kendi düşüncemize saygı istiyoruz, başka görüşlere de saygı duymak lazım.

Aslında bu yasayı bir bütün olarak düşünüp, ele almak, tartışmak ve ortak noktada buluşmak en önemlisiydi.

Fakat bu ülkenin bir hastalığı var.

Ülkede her şey siyasete endeksli.

Siyaset her konunun önünde.

Bu konuda da aynı durum yaşandı.

Bir bütün olarak ele alınması gereken bir çalışma siyasetin gölgesinde kaldı.

Kullanıldı, istismar edildi.

Konuyla alakalı "İnsanın öncelikli olduğuna inandığımız için bu konuyu öncelik yaptık. Sırayla ilgili diğer konuları da bitireceğiz" demişti sevgili Doğuş Derya.

Kesinlikle katılıyorum.

Ama bitmedi, bitmemeli.

Mesela;

Trafikle ilgili çalışmaların da en erken zamanda başlaması ve sonuç vermesi gerek.

"Bütün dünya da insan haklarının önceliği geçerlidir. Ve yasama organı yasa yapar. Meclis hükümet değildir. Yani zamlar varken, trafik kazaları varken, döviz yükselirken hükümet bunlarla mı uğraşıyor? Diye bazı sorular soruluyorsa, bunları soranlar Meclisin ne işe yaradığını bilmiyor. Bunları önlemek yasa yapmakla mümkün değil. Bu Meclis de öncelik bu yasa olsaydı, daha önceki yasaları yapmadan bunu yapardık. Biz bu yasaya ivedilik bile almadık. Tartışılsın istedik. Bir buçuk aydır konuşulmayan, tartışılmayan konu şimdi gündemde. Aylardır kimsenin sesi çıkmadı. Meclisin internet sitesinde bulunabilirdi bu çalışma. Ben bunları ciddiye almıyorum.

Bu yasa eşcinsellik yasası olarak algılandı ama cinsel dokunulmazlık hakkıyla ilgilidir aslında. Kırk dört maddeden oluşuyor. On yedi madde ölüm cezasının kaldırılması ile ilgili, geriye kalanlardan ise sadece üç tanesi o kafaların takıldığı meseleyle ilgilidir. Onun dışındakiler ise çocukların, kadınların, erkeklerin ve özellikle zihinsel engelli insanlarımızın korunmasına yönelik maddelerdir.

Hala bugün bu kırk dört maddeyi açıp bakmayanlar var ama konuşuyorlar. Şuanda yürürlükte olan yasa, hani herkesin acelesi, önceliği yok dediği yasa. Otuz dört yaşında bir erkekle, on dört yaşındaki bir kız çocuğunun cinsel ilişki yaşaması halinde sadece kız çocuğunu korur. Bizim yeni yasamızda ise herkesi korur. Hafif bir suçtur diyor. Zanlı mahkemeyi ikna ederse ceza almaz, ikna ederse en fazla iki yıl ceza alacak. Bizim getirdiğimiz yasada bu suçu işleyen otomatik olarak suç işlemiş sayılacak. Bana göre yaşanan olaylara baktığımızda hem artış görüyoruz, hem de gerekliliğini bir kez daha anlıyoruz. Meclis yasaları yapacak, hükümet sorunlara çare bulacak. Bizim ceza yasamıza göre eşcinsellik suç değil. İki erkeğin ilişkiye girmesidir suç".

Mecliste "keşke aynı niyette olan on tane daha olsaydı" dediğim vekildir Sayın Tufan Erhürman.

Ve yeni ceza yasasıyla ilgili söyledikleridir bunlar.

Bu ülke her anlamda üretmiyor.

Esas bakılması gereken, bazı adımların eksik de olsa atılması, yanlışların hep beraber düzeltilmesidir.

Sadece bir noktaya odaklanmamalı ve yapılanları bir bütün olarak değerlendirip, bardağın dolu tarafına da bakılmalı.

Bu yasa "cinsel, suçları, istismarı engelleyecek, üstelik herkesi, özellikle çocukları, engellileri".

Çocuk ve vücut bütünlüğü eksik olan insanlarımıza karşı, bizim en çok üzüldüğümüz suçların işlenmesini, hiç olmazsa ceza anlamında tatmin edecek bir yasal düzenleme yapılmasının, ülkedeki diğer sorunlarla karşılaştırılıp, yarıştırılması kimseye birşey kazandırmaz.

Hele ki siyaset için insanı heba etmek, hiçbir şekilde, kimseye yakışmaz.

Tartışalım, konuşalım, yazalım ama genel olarak, sadece işimize gelen kısımlarla değil.