Tek ses olamayız

Çok güzel bir düşünce ve yaklaşımdır.

Tek ses olmak, ayni amaç ve fikir için düşünce, yaklaşım, niyet ortaya koymak.

Keşke, olsa, keşke, söylendiği gibi çaba gösterilse.

Toplum olarak biz bu treni maalesef çoktan kaçırdık.

Tek ses olmak, artık sözden öteye gitmeyecek, yalın ve sahipsiz bir temennidir bu topraklarda.

Farklı sesler olacak, olmalıdır.

Önemli olan farklılıklardan bir bütün yaratmaktır.

Saygı duymaktır, faydalanmaktır, hiç kimseyi kendi inancına çekmeden, empati kurarak anlamaya çalışmaktır tek ses olabilmenin yolu.

Bizim içinde olduğumuz durum gibi;

Çoğunluğun, azınlığı veya azınlığın çoğunluğu, kendi düşüncesine göre yönlendirdiği bir düzen, herkesin sırasını beklediği, sırası gelince kendi doğrularını empoze ettiği, kendi zümresinin önceliklerine yer verdiği bir düzende "tek ses olmak" ne kadar mümkündür?

Tek kelime ile "mümkün değildir".

Kıbrıs konsunda çözüm çabalarını ve müzakere sürecini önyargısız destekliyorum.

Kıbrıs Türk halkının geleceği ve son kırk yıla baktığımız zaman tek ses olamamanın neler yaşattığını hemen her gün konuşup, yazıyoruz.

Hiçbir şey yapmadan, sadece laf üreterek, bir devletin, devlet yönetiminin, otoritesini ve güvenini sorgulamamak mümkün değil.

Ulusal Birlik Partisi Genel Başkanı Sayın Hüseyin Özgürgün ile ADA TV de, hem program öncesinde, hem de program sırasında konuştuk.

Belediyelerin elektrik enerjilerinin kesilmesi durumunun da, UBP kurultayı sürecinde istihdam edilen insanların durdurulması durumun da, siyasi tercihlerden dolayı olduğu söyledi.

Ve de "Biz de yapacağız, günah bizden gitti. Hükümete Meclis çalışmaların da zırnık yardımcı olmayacağız" diye ekledi.

Partizanlığın, popülizmin ayırımcı, kutuplaştırıcı kötülüğünü bu milletin iliklerine kadar işleyip de dilimiz de şarkı yaptığımız "tek ses olma" hayalini nasıl gerçekleştireceğiz?

En başta;

CTP'li, UBP'li, DP-UG'li, TDP'li, BKP'li, YKP'li, şükrancı, barışçı, vatansever ve dahasıyla bu yarım yamalak memleketin insanını bölerek- yöneterek geçmiş kırk yılın ardından, biz artık tek ses olamayız.

Tek seslilik;

Ortak amaç ister, iyi niyet ister, önyargıları ortadan kaldırarak, karşıt düşüncelere de saygı duymayı ve en başta tüm ayrılıklara rağmen toplumun genelini kucaklama olgunluğu ister.

Ortak amaç ister tek sesi vermek.

Bugün bu ülkenin tek ses olacağı bir amacı var mı?

Peki, yarın veya yarınında sonrasında bu ülkenin bir yol haritası, bir plan, projesi, bir vizyonu, bir hedefi var mı?

Hedef sadece birilerinin getireceği çözümü beklemek mi, yoksa bugüne kadar hiç olmayan, bu devleti dünyaya anlatmak mı tek başına amaç.

"Böyle gelmiş, böyle gider" umutsuzluğu içinde yarına bırakılacak bir amacımız yok.

Bugüne kadar da hiç olmadı.

Hatta "amaçsızlığımız da" bile tek ses olamadık.

Sözün sonunda;

Ayni havayı soluyan, ayni toprağın kahrını çeken, ayni sıkıntıları yaşayan bizler, kendi içimizde birbirimizi anlayamıyorsak, elde edilecek sonuç her daim ayrılık ve kutuplaşmadır.