Hayvanlar ve insanlar arasında ki farklar

"Duygu ve hareket yeteneği olan, içgüdüleriyle hareket eden canlı yaratıklara hayvan denir.

Toplum hâlinde bir kültür çevresinde yaşayan, düşünme ve konuşma yeteneği olan, evreni bütün olarak kavrayabilen, bulguları sonucunda değiştirebilen ve biçimlendirebilen canlılara ise insan denir.

Hayvan ile insan arasındaki en önemli fark, insanların aklı ile düşünme yeteneğine sahip olması ile hareket ederken, hayvanlar içgüdüleriyle hareket ederler.

Hayvanlar ve insanlar arasında ki farklar:

Hayvanlar ihtiyaçları dışında avlanmazlar.

Kışkırtılmadan ya da delirmemişse saldırmazlar, ama insanlar zevk olsun diye avlanabilir ve nedensiz saldırabilir.

Hayvanın aklı vardır ama fikir yürütmezler.

Hayvanların büyük bir bölümü kendi cinsini öldürmez, insanlar öldürür.

Hayvanlar da utanma duygusu yoktur.

İnsanların parmak izi vardır hayvanların ise yoktur.

Hayvanlar ve insanlar arasında ki benzerlikler:

Hayvanların büyük bir bölümünün insanlar gibi 2 gözü, 2 kulağı, 1 ağzı ve 2 burun deliği vardır.

Fizyolojik ihtiyaçlarımız.(uyku, yemek, su içmek, nefes almak vs. gibi)

Hayvanlar da insanlar gibi ölümlüdür.

Annelik içgüdüleri vardır."

Yanlış anlaşılmasın, kimseye hakaret etmeye çalışmıyorum.

Kendimizden ayırıp, hayvanlar dediğimiz canlıların, insanların yapmadıklarını yaptığını anlatmaktır amacım.

Hayvanlar canı yanmamışsa, zevk olsun diye saldırmaz, zarar vermez.

Peki, insan, neden kendi gibi insan olanlara, hayvanlara, doğaya, çevreye sadece kendi çıkarı için saldırır.

Hayvanın yaşamak için aklı var, fakat fikri yok.

Neden insan fikrini, düşüncesini, aklını, daha iyi yaşamak, üretmek, var olmak, paylaşmak için kullanmaz?

Önce ben, hep bana, başkası ne olursa olsun, her şey, hep benim olsun diye hareket eder.

Neden insan, kula, kulluk eder, kendi hür vicdanı ve düşünmek gibi bir mucizesi varken, başkalarının aklıyla hareket eder?

Neden, hep aynı hataları yapar, hep başkaları önünde eğilip, başkalarının düşünce ve isteklerini yaşamının merkezine koyar?

Hayvanlarda utanma duygusu yok.

Utanma, arlanma, anlama, anlaşılma, vicdan gibi değerleri olan insanlar içinde zaman zaman bunların yerini tam tersi davranışlar alabiliyor.

Toplum halinde, kültür ve düzen içinde herkesin yaşam hakkı ve imkânı varken, neden insanlar bencil çıkarlar için başkalarının bu haklarını hiçe sayar?

Hayvanları, doğayı, çevreyi ve insanı, bizzat insanlığın kendisi bozuyor, kırıyor, bitiriyor.

İnsanlar ve hayvanlar arasındaki en önemli ortaklık ölümdür.

Ve kimse, kimseden daha az veya daha fazla ölmeyecek.

Siz sadece siz olun, aklınızı kullanın, hür iradenizi, düşünce ve fikirlerinizi, vicdanınızı, duygularınızı kullanın.

Özgür olun, hakkınızı arayın, biat etmeyin, kula, kul olmayın.

İnsan olmanın erdemlerini kullanmaktan korkmayın.

İstemekle başlayacak her şey, istemek, almak ve değiştirmekle hayat daha güzel olacak.