Esrarengiz bir teyze

Sevdiğim iki arkadaşımın düğünü için, geçen hafta Nürnberg'ten iki günlüğüne Kıbrıs'a gelmiştim.

Pazar akşamı düğünden sonra eve gelip ve bavulumu yaptım.

Uçağım 04:30'da İstanbul üzerinden Münih. Nürnberg uçağı müsait olmadığı için en uygun seçenek bu idi.

Münih'e indiğimde karlı ve soğuk bir hava ile karşılaştım. Çok yorgundum.

Otobüse binip Freising gar'ına gittim.

Elimde bavulum trene bindim.

Yer bakarken aradan bir teyze bana seslenerek " karşımda yer var buraya gelebilirsiniz" dedi.

Bavulumu pencere kenarındaki koltukların arasınadaki ayak boşluğuna koydum ve teyzenin karşısına oturdum.

Ipad'ımı çıkartıp haberlere bakmaya başladım.

Teyze bana birşeyler anlatıyordu.

"Benimde cep telefonum var ama numaramı kimse bilmez. Birkaç arkadaşım var sadece onlarla haftada bir konuşurum" dedi.

Yanında poşetler vardı. İçleri ıvır zıvır doluydu.

Bana konuşurken poşetlerini karıştırıp birşeyler arıyordu.

İnsanların gün geçtikçe biribirilerine daha kötü davrandığına çok üzülüyordu.

Ayni fikirde olduğumu söyledim.

"Buldum" dedi ve poşetlerinden birinin içinden iki kalp çıkarttı.

Kartondan yapılmış ve kırmızı.

"Bunları ben yaptım ve hep yanımda taşırım. Seni tanıdığıma çok sevindim. Senin çok iyi bir insan olduğunu hissettim. Onun için bu kırmızı kalpleri sana veriyorum. Onlara iyi bak" dedi.

Teşekkür ettim. Şaşırdım.

Resmini çekmemi istemedeiyse de ben denendim.

Tren durmuştu.

"Bak dışarıda nasıl yoğun kar yağıyor." Baktım. "Ayni insanlar gibi. Yeryüzüne gelip, bir süre kaldıktan sonra eriyip gidiyorlar" dedi.

Ona döndüm ve "Evet" dedim ama teyze yoktu.

Yerimden kalkıp koridora baktım, pencereye yaklaşıp dışarıya baktım ama teyze yoktu.

Yan tarafta oturanlara teyzeyi sordum. "Görmedik" dediler.

Tren yoluna devam ederken teyzenin bana verdiği kalplere bakarak bana söylediklerini düşündüm…..

Acaba yorgunluktan uyuyakalıp bir rüya mı görmüştüm?

Ama kalpler elimde idi.

Onları saklayacağım…