'Bozuk yumurta' kokulu Çözüm

Theodor W. Adorno

Hayvan-severlere, Feministlere ve Çevrecilere laf etmek, 'iyi tamam da böyle de bir gerçek var' demek; hele 'nasıl yani?' diye sormak 'al o kalemini prostatına sok, ne hasb-el kader yazarsın' hakaretlerini işitmeye bedel nicedir… Erkeğin "ritimle" kadının "âhenkle" icra ettiği Tango'nun sadece bir dans olmadığını, arkasında koca bir kültürü taşıdığını iddia edenlerin beyhûde ve depresif mutsuzluğu gibi bizde Çevreci örgütlerin hâli… Doğrusu onlar da benim gibiler… Yani daha iyi ötsün diye gözleri oyulan bir saka kuşu gibiler…

**

Girne'de bir "gökdelen" için (şimdi Rumlar Limasol'e daha yükseğini inşa ediyor) siyasilerle kol kola eylem yapan, bir Petrol Dolum Tesisi için (şimdi bütün ada bir nakil istasyonu olacak) bin bir dereden örnekle su getiren çevreci örgütlerimiz, şimdi de Kıbrıs'ta yeniden gür sesiyle gündeme gelen "Çözüm"e fazla 'hidrokarbon' kokuyor diye derin bir endişeyle bakıyorlarmış… Önceki gün yaptığım röportaj sonrası öğrendim ki meşhur çevre örgütlerimiz, Kıbrıs'ta "parsel dayatmalı" Çözüm'e tek bir ağızdan 'şüphe ve endişe' beyân ederek şerh düştüler…

İyi ki de usandığım siyasilere, bir dünya görüşü olan ekonomistlere, özünde ideolog olan uluslararası ilişkiler uzmanlarına sormaktan bıkmışım da 'bir de çevreci dostlara sorayım' demişim içimden… Evet, Çözümle birlikte bir dünya hukuku standartı gelecek ama -rüzgâr doğalgaz için estiği için- çevre açısından iş işten hukuk gelmeden önce geçebilir, diyorlar.

**

Bilindiği gibi tüp gaz, aslında kokusu olmayan bir gazdır. Fakat üreticiler sızdığı fark edilsin, zamanında pencereler açılsın diye gaza yasal bir zorunluluk gereği 'bozuk yumurta' kokusu sıkarlar. Asrî bir yaşamı ikmâl eden unsurlar istisnasız hep böyle pis kokar zaten… Kıbrıs'ta yeni çözüm Mısır, Lübnan, İsrail ve Kıbrıs parsellerine gömülü hidrokarbon ve onun pahalı yan ürün ve meyvelerinin Türkiye üzerinden AB'ye taşınması niyetleri nedeniyle başta ABD dayatması ve AB inisiyatifiyle şekilleniyor. Bunun için de Doğu Akdeniz'e demirli gemi Kıbrıs'ın ne idiğü belirsiz bugünkü şeklinden kurtulması lazım.

Yani aşağı tükürsen bıyık, yukarı tükürsen sakal durumu var ideolojik olarak… Bunun sıkıntısını "köseler" bile hissediyor desek yeridir.

**

Çevreci örgütlerimiz 'inisiyatifi elimize alalım' diyorlar. Köklü çevre kirliliğinden endişe duyuyorlar… Bu hidrokarbon denen şey, müstakbeli yekpâre olan adaya saçılacak diyorlar… Fakat Doğu Akdeniz, büyüsüyle bereketli bir hidrokarbon mezarlığı...

Bu hiç bitmeyecekmiş gibi başlayan cenaze töreninde hangi insiyatifi alacağız? Bir de onu söyleseler keşke! Madem bu "çevrecilik" bakımından bir cenaze törenidir öyle ise geniş çerçeveli güneş gözlüklerimizi takıp ağlıyormuş gibi mi yapsak?

Velhasıl babasından yediği dayakla övünen "maçoların" içinde feminist olmak, her hayvanın "kurban" sayıldığı bir kültürde hayvan sever olmak ne kadar zorsa işte şu emperyalist dünya içinde de "Çevreci" olmak böyle bir şey olsa gerek!

Çevrecilere göre Çözüm, bozuk yumurta kokuyormuş (!) velhasıl… Ancak bu kez tahliye için açabileceğimiz bir pencere, kafamızı çıkarıp ferahlayacağımız bir aralık yok maalesef…