CB Sözcüsü Barış Burcu hakkında basın

Türk tarafının kamuoyu ile basını bilgilendirmediği çıkışları hakkında yinelemek pahasına tekrar edelim;

Liderler heyetleriyle birlikte aynı konuta 'çözene kadar' hiç dışarı çıkmamak ve telefonlaşmamak kaydı ve bir takvim sınırlaması ile kapanamayacağına göre –ki en ideali budur- Çözümün en büyük tehditi basın demektir…

Kıbrıs sorununun müspet seyirleri, daima önce Rum basını sızmaları ile şekillendi bugüne kadar… Bunun sinsiliği öylesine ustalıkla işledi ki abarttığımı düşünenler tam da 'istenildiği' gibi zannetmektedirler. Bu kronik problemi akademik düzeyde irdeleyenler, Kıbrıs Sorunu içinde bir bahis olarak Rum basını operasyonlarının gazeteciliği aşan yönlerini iyi bilirler.

Kritik zamanlarda devlet eli ve teşvikiyle kasten yapılan haberler, yalnızca kendi toplum dinamiklerini yönetebilme lüksüyle yetinmedi. Kuzeyde de kavgalara, spekülasyon fırtınalarına ve son tahlilde psikolojik çöküşlere neden oldu.

Hatta uluslararası camiâya 'tarafını belli et' sopasının da maşasıydı basın…

Neredeyse Rum Ulusal Konseyi ya da Rum Dışişleri Bakanlığı'nın şahin kanadına ait bir matbu bildiri gibi tertiplenen haber kırıntılarının satır araları süreçlere hep zarar verdi…

Bizdeki milliyetçi takım da farkında değil. Rum ordusu değil Rum basınıdır asıl tabur… Çünkü milliyetçilerin de ne zaman neye kızacağını Rum basını belirliyor!

Arabulucu BM, müzakereler süreci ve tarihi içinde, evet Güney'e belki hep kızdı 'gereksiz ve eksik sızmalar' nedeniyle ama kim bilir belki memnun da olduğu dönemler, kızıyormuş gibi yaptığı haberler içerikleri olmuştur..!

İhtilafı derin çözümlerin seyri özel bir 'karartma' olmazsa basın yoluyla daima vakit kaybetmiştir. Belki şu an anlamı yok ama Türkiye'de Kürt sorununun 'yalnızca' basın sızmalarına takılarak yıllarını kaybedişi en yakın örnektir… Yakın geçmişte Erdoğan, Milliyet'te Derya Sazak'a "bu manşetleri atamazsın… Çözümü mahvedemezsin" diyerek Demirören ailesi ile tam da bu nedenle restleşmiştir.

"Çözüm" ya tam şeffaf ya tam "gizli" olmadıkça basının günün sonunda istisnasız zarar verdiği, vakit kaybettirdiği bir şeydir. Bunun 'demokrasi' teorisiyle, 'basın özgürlüğü' temennileriyle hiç ama hiçbir ilgisi yok. İki taraflı ya tam "karartma" ya iki taraflı tam "şeffaflık" dışında kalacak her şey tehlikeli olacaktır.

Kıbrıs'ta Türk tarafı 'enformasyon' alanını bu konuda hiç yönetemedi… Bu nedenle de çözüm yanlısı Türk tarafı gizliliğe sadakati hep 'erdem' olarak tanıttı. Aslında Talat'ın da Denktaş-laştığı ifade edilirken söylenmek istenen biraz da Denktaş gibi Saray'a kapanışıdır. Ayrıca döneminde sesi ender duyulan Talat'ın (ki 5 yıllık görevi boyunca kendisiyle 2 röportaj yapabildiği için övünen meslektaş abilerimiz var) artık sesi çıkmaya başladığında ise Eroğlu karşısında çok geçti.

Çözümü gerçekten samimiyetle isteyenlerin enformasyon alanını yönetemeyip dezenformasyona râzı olmaları hayret vericidir…

Oysa Türk tarafı Evet'e şimdiden hazır kendi Kuzey'ini değil; Hayır'a birkaç dokunuşla meyyâl komşusunu organize etmek gibi bir üst çıtaya talip olmalıdır. Çünkü toplum, sahadaki son adam olan bir kaleci misali gelen şeyin bir gol olduğuna inandırılırsa Annan Planı döneminde olduğu gibi varsaydığı golü son anda çıkarabilir…

Oysa "gizlilik erdemini" ihlal eden Güney Kıbrıs, Ulusal Sorun dediği her şeyi dilediği gibi yönetti. Kıbrıs sorununda gizlilik ve şeffaflık aynı anda riskli gibi görünmekte ama ortası yani mono bir açıklıkla stereo bir gizlilik daha da tehlikeli görünmektedir.

Özetle basın, tek başına Çözümü temin edemez ama inanın tek başına Çözümsüzlüğün mimarı olmaya girişebilir…

Muvaffak da olabilir çünkü yıkmak kolay, yapmak zordur. Özellikle de Güney'de ve yakın zamanda tüm manşetlerini Rum basınında seçmek için can atan bazı Kuzey basınında…

Demek ki enformasyon ağını yönetmede bir aksilik var Sayın Burcu…