Son tango…

Bugün 23 Ağustos…

Kıbrıs sorununda dananın kuyruğunun kopmasının beklendiği yoğunlaştırılmış müzakerelerin final görüşmeleri bugün başlayacak.

Liderler bu süreç içerisinde tam 7 görüşme yapıp, ardından da eğer muvaffak olurlarsa ulaştıkları ortak uzlaşıyı çantalarına koyup 20 Eylül gibi New York'a uçacaklar.

Ama esas konu işte o ortak uzlaşıyı o çantaya koymaktan geçiyor.

Peki var mı böyle bir uzlaşı?

İşin özetini şöyle yapalım;

Kıbrıs müzakereleri toplamda 6 başlıkta görüşülüyor.

Toprak ve garantiler hariç bu dört başlık; Yönetim ve Güç paylaşımı, Mülkiyet, AB ve Ekonomidir.

AB konularındaki tam uzlaşı olduğunu söylemek mümkündür. Aynı şeyi Ekonomi konularında da söylemek yanlış olmaz.

Yönetim ve Güç paylaşımındaki durum da nettir. En çetrefilli nokta olan dönüşümlü başkanlık işi üzerinde uzlaşı vardır. Bu noktada tartışılan şey başkanlıkların süresidir. Türk tarafı 4-2 noktasındayken, Rum tarafı 5-2 noktasındadır ancak işin özü, Kıbrıs Türk tarafının bu konuda eşit temsiliyetini sağlamış görünmektedir ve bu büyük bir kazanımdır.

Öte yandan senato, temsilciler meclisi, yargı ve federal polis gibi noktalarda da iki taraf arasında nüfus oranına göre bir temsiliyet dağılımı kabul görmüştür.

Kısacası papağan gibi 'Kıbrıs Türk halkının eşit temsiliyeti sağlanmazsa bu iş olmaz' diyenlere kötü haber çünkü o iş tamamdır, eşit ve hakkaniyetli bir dağılım söz konusudur.

Müzakerelerin bir başka can yakıcı başlığı olan Mülkiyet başlığında ise tarihte ilk kez taraflar arasında ortak bir belge oluşturacak kadar uzlaşı sağlanmıştır.

Cumhurbaşkanı Mustafa Akıncı bu konuda 2 Temmuz günkü görüşmeden sonra yaptığı açıklamada "Bütün zorluklara rağmen mülkiyet başlığında müzakere tarihinde ilk kez taraflar tek bir belgeyi ortaya çıkarabilmişlerdir" diyecek kadar açık olmuştur.

Ancak yine aynı demecinde Akıncı "Ancak her şeyiyle bitmiş bir durumda değildir…Belli ki bu zor konuda hem müzakereciler hem de liderler düzeyinde daha çok çalışmaya ihtiyaç vardır' diye de ekleme ihtiyacı hissetmiştir.

İşte Akıncı'nın o 'çok çalışmaya ihtiyaç' var dediği toplantılar zinciri bugün başlayacak ve 14 Eylül gününe kadar aralıksız devam edecektir.

Bu süreç içerisinde toprak ayarlamaları ve garantiler de masada olacaktır ancak o konular derinlemesine değil de daha yüzeysel olarak ele alınacaktır.

Daha önceden defalarca dile getirildiği üzere bu konulardaki son söz garantörlerin de katılacağı beşli bir zirvenin muhteviyatında olduğu için kesin bir sonuç beklemek doğru olmaz fakat bir yol haritası ortaya çıkacağı (eğer çıkabilirse tabii) kesindir.

Ancak garantiler konusunun akıbeti yazılıp çizildiği üzere üç aşağı beş yukarı bellidir ve bu 1960 sisteminin devamı olmayacaktır.

Öyle ki, konuşulan en yakın formüller sadece Kuzey Kurucu Devleti üzerindeki sınırlı Türkiye garantisidir ya da ortak bir uluslararası gücün bu görevi devralmasıdır.

Bu konu esasen garantörlerin konusu olacağından şimdiden konuşmak erkendir.

Yine bu süreç içerisinde gerginlikler, çarpıtma haberler, krizler ve daha nice olaylar olması da muhtemeldir.

Zira ulaşılması amaçlanan şey tarafların tatmin olduğu, halklar tarafından kabul gören bir anlaşmadır.

Bir doğumdur kısacası…

Ve biliyoruz ki her doğum kendi sancılarını da birlikte getirir.

Dolayısıyla metin olmak zorundayız.

Bu noktada her iki tarafın basınına düşen şey doğru bilgiyi halka ulaştırmaktır.

Zira her iki toplum da Kıbrıs sorunu yüzünden büyük acılar çekmiştir ve çekmeye devam etmektedir.

Artık yapılması gereken yalana dolana başvurmadan, ne istediğimizi, nasıl istediğimizi masaya koymak ve karşılıklı tavizlerle bu işi sonlandırmaktır.

Uzun lafın kısası son oyunun son tangosu bugün başlıyor.

Umarım oyunun sonu mutlu bir şekilde sonra erer ve Kıbrıs sorunu dediğimiz bu garabet bir daha ortaya çıkmamak üzere tarihin tozlu sayfaları arasındaki yerini alır…