Zaman yolcusu

Zamanda yolculuğa hep inanmışımdır, "şimdiki zaman"da olmadığını bile bile bir yıldıza isim vererek üstelik. Çünkü hayat ve hayal biraz böyle birşey.

*

Zaman faktörünün göreceli olduğunu biliriz.

Aynı hesap dilimi içinde yer alan saat, dakika saniye, göreceli olarak duygularımıza paralel kısa ya da uzun gelebiliyor.

Bir aşka yanıt bekleyen insanın bekleme süresinin nasıl ki bir günü bir yıl gibi gelir, mesela ilk buluşmada geçen saatler de saniye gibi geçer.

*

Zaman, bir hesabı ve bize zorla kabul ettirilen bir matematiği olmasına rağmen görecelidir.

Bir yıldız yokoluşunu, uzun yıllar önce yaşarken, bizim yıldız kaydı diye şimdi onu görmemiz de bu göreceliğin kanıtlarndan.

Örneğin anılarımız var diye geçmiş zamandan kopmayız. Onlar da bugün ve şimdi bizimle yaşarlar. Dokunası bir şey değildir belki zaman, ama o bize dokunur.

Hayallerimiz vardır ve geleceği kurgularlar kafamızda.

Yapacaklarımız hedeflerimizle yarını da bugüne şimdiye taşırız.

*

Birileri bize zamanda yolculuğu tanımladı diye, biz o kalıp içinde duruyoruz. Oysa her birimiz zaten bir zaman yolcusuyuz. Zamandan gelip geçiyor hayatlarımız.

Üstelik dünü ve yarını da, anılarımız ve hayallerimizle şimdiye taşıyoruz, şimdide yaşıyoruz.

Yitimlerimiz oluyor örneğin, bugün yitirip, yarın onları dünde kılıyor zaman, bize öğretildiği gibi. Halbuki biz, yitirdiklerimizi kalbimizde tüm zamanlara taşıyoruz, onları dünde bırakmıyoruz. Acılarını ise sürekli bir şimdide yaşıyoruz.

*

Mesela zamanı ölçmek değil aslında. Asıl olan, ölçülebilen zamanın bize zorla kabul ettirmeye çalıştığı sınırları aşmak, şimdide tüm zamanları yaşamak.