Livaneli noktayı koyarken

Zülfü Livaneli UNESCO (Birleşmiş Milletler Eğitim Bilim ve Kültür Kurumu) denen teşkilatın 1996'dan beri iyi niyet elçisiydi. Dün itibarı ile bu görevden önemli gözlemleri sonucu istifa ettiğini açıkladı. Ayakta alkışlanacak bu istifanın gerekçelerini sıralayalım:

1. Hükümetlerin finanse ettiği UNESCO'nun hükümetlerin ülkelerde uyguladıkları politikaları eleştiremez durumda olduğu;

2. İnsan hakları,basın özgürlüğü ve düşünce özgürlüğüne vurulan darbelere seyirci kaldığı;

3. Tüm bunlar olurken, hiç yokmuşlar gibi insanlık zirveleri yapmaları.

Şimdi hikayeye bakalım. Türkiyede yaşananları düşünelim. Bir bölgede, kapalı kapılar ardında yaşananlara, bunların basına yansıyamamasına, gözler önünde gazetecilerin yargılanmalarına ve daha sıralanacak bir çok konuya bakalım. Livaneli haksız mı? Elbette değil. Çok haklı. Tüm bunlar tüm dünyanın önünde yaşanırken UNESCO ne yapıyordu? Daha önceki gün Fransız polisi halka dehşet bir şiddetle saldırırken UNESCO neredeydi Ortadoğuda her gün kültür haritalardan silinirken, insanlık dışı bir savaş batı eliyle ilerlerken UNESCO neredeydi?

Neredeydi biliyor musunuz? Ustalarının olduğu yerde. Yani Birleşmiş Milletin olduğu herde. Yani her yerde ve hiçbir yerde. Kendi tarihinde okuyoruz BM'nin hiçbir başarısı olmayan geçmişi olduğunu. Bizim için uzağa gitmeye de gerek yok! BM'nin etkisizliği ve taraflılığı ile kendi topraklarımızda yıllarca yaşadıklarımızı biz biliriz!

Livaneli önemli bir örnektir. Beklentim ise bu tür bir temsilciliğin verdiği utancı kimsenin artık taşımamasıdır.