Haz felsefesi

"Yaşamdan zevk almalı, fakat düşünüp tartarak. Bir başka ifadeyle, iyi bir yaşam, mutluluk içeren ve acının olmadığı bir yaşamdır. Yaşamımız boyunca, en fazla mutluluğu elde etmek ve en az acıya katlanmak için hesap yapmalıyız."

Bu ifadeler epikürcülerin, "Her bireyin mutluluğu nasıl sağlanır ve korunur?" sorusuna verdikleri yanıttır.

Aşırı düşkünlük ve doyum arayışına dalmış, gayri ahlaki bir yaşam süren sansualistler gibi değildirler. Tam tersine, Epiküros, hayatta tedbir ve ihtiyatı tavsiye etmiştir. Epikürcülük mutluluğu garanti altına alma konusunda hakimi olduğumuz tek şeyin haz olduğunu savunur. Epikürcü yaşam felsefesi iki maddeyle özetlenebilir. Var olan tek 'iyi', hazdır. Azami hazzı temin edebilmek için, sadece kontrol edebildiğimiz nazların tadını çıkarmalıyız.

Hazzı en yüksek iyi olarak kabul eden öğretiye "hedonizm" deniyor. Birinci planda Epikürcüler hazzı anlık duyumsal arzu olarak görmezler. Eğer kişisel mutluluğumuzu temin ve muhafaza etmek istiyorsak, bunlar gibi daha belirgin ve incelmiş nazların peşinden koşmalıyız.

Aynı zamanda Epikürcülük, devleti ve toplumu, bireylerin değerlerini taşıyan unsurlar olarak görmez. Devlet ve toplum sadece bireyin hazzını sağladıkları ve bireyi acıdan uzak tuttukları ölçüde iyidirler. Yasalar ve adetler sadece bireysel menfaatleri desteklemek amacıyla var olduklarında bir değere sahiptirler. Doğru ve ahlaki olan için bunun ötesinde bir esas da yoktur aslında.