Çağdaşlık bir iddia

Bir iddialı söylemle manipüle etme kavramı değildir çağdaşlık. Gündeliğin tenha sorunlarını aşmış düşüncelerin, estetik üretmesidir yaşam için, insan için…

Oysa duygular öyle mi ya? Değildir!

Duygular dışında her şey çağdaşlaşır. Gayret edilirse. Ancak insanların akıllarında duran zamanlar var. Herkesin kilitlendiği ideolojiler, çağdaşlaşamayacağı duygular…

Duyguları dışında her şeyi çağdaş yaşayan ama aklı geçmişin ideolojik bir zamanında kalmış olma eylemine hoş bir örnek Brisac romanı.

Genevieve Brisac, Choisy Caddesi'ni anlatırken kullandığı argümanlar sadeliğini öne çıkarıyordu kitabında. Yalın dil ve anlatımın ardında hoş ve iddialı bir konu işleniyor kitapta. Aslında iddiası bugünden 68 kuşağına bakabilen için güçlü.

Brisac'ın kahramanı Nouk yakından tanıyabileceğimiz bir karakter. 68 kuşağının o hızlı, o idealist, o devrimci günlerin ruhunu yaşamış ancak o günler gelip geçince, hatıra olarak kalınca, kimileri gibi gündelik yaşamın yenilgisine uğramış ve büyük ama 'eski' idealleri ile yaşamlarının küçük zamanları arasında sıkışıp kalmış bir hikaye kahramanı.

Sizce de çok yok mu bu kahramanlardan etrafımızda?

Hatta bu soruyu daha gür sesle yanıtlamanız için hikayeyi okumanızı tavsiye ederim. Nouk geçmiş günleri anlatabileceği, hatıralarını konuşabileceği bir projede yer alınca, ideallerini yerine getirememiş biri olarak, bu hüznü en azından yaşarcasına anlatmakla kendini mutlu ediyor.

Meyhane masası devrimleri gibi…

Hem Nouk hem de bir Fransız romanı olan Brisac'ın güzel eseri, birçoğumuzun bir yerlerden tanıdığı bir yapıt.

Okudunuz mu bilmem. Okumadıysanız geç kaldınız. "Neye geç kaldım?" diye sorarsanız, inanın bilmiyorum. Sadece şu anda düşündüğümde herkesin uzun zaman önce okuması gereken kitaplardan biri olduğunu düşündüm. Ama en azından şimdi okuyarak hayatınızda yeni bir algılama süreci yaşama şansınız olabilir. Genevieve Brisac'ın kitabı okunmaya değer.

Birinci Türkçe baskısı 2002'de yapılmış. Bu arada bahsettiğim kitap "Babil'in Asma Bahçeleri"