Yağmur mu? Çamur mu?

Toplumun sürüklendiği kültürel ve düşünsel yozlaşmayı ya da geleneklerle bugün arasındaki uçurumları bir de aile bireylerinin ilişkileri üzerinden okumak lazım.

Ailenin genel tutum ve tavırları sadece aile bireylerinin mutluluğu için değil yeni neslin değişimi ya da yetiştirilmesi için de çok önemlidir.

Aile bireyleri sadece kendi hayatlarını yaşamazlar. Her bir aile, toplumu geleceğe taşıyan yol haritasında karınca kararınca ülkeye katkı koyar. Her bir, aile geleceğe adım atan bir ülkenin sadece bugünü değil yarınıdırlar.
Bu nedenle devletin en güçlü kolluk kuvveti ailelerdir.

Yazdıklarım yanlış anlaşılmasın. Tek tip bir toplum yaratmak ya da devletin planlaması sonucu bir gelecek yaratmak değil kastettiğim. Özgürlüklere konulacak sınırlardan bahsetmiyorum. Amacım aile tarafından yetiştirilen nesillerin her birimizin geleceği olduğunun bilincine vurgu yapmak.

Bu nedenle toplumun yozlaşmasında sadece devleti, siyasetçiyi, sistemi ve benzeri argümanları suçlamak ya da yanlışta görmek yeterli değildir. Her bir ailenin kendi içinde özeleştirisini yapması ve kendi hatalarını da görmesi gerekir. Ailenin yetişkinleri, nesil yetiştirdiklerinin ayırdına vararak, toplumsal kültürü ileriye taşıma bilincine sahip olmaları gerekmektedir. Bu ne devlet zoru ile ne de maddi güçle olur. Toplumun ileri seviyelere gelmesi, ailelerin doğru bireyler yetiştirmesi ve toplumsal değerleri güçlendirecek bilinci gelecek nesle aşılaması ile olur.
Toplumsal yozlaşmadan bahsederken bu nedenle konuyu bir de aileler üzerinden okumayı önemsiyorum. Elbette toplumu bireyler oluşturur ve bireylerin bir arada oldukları en küçük yapı ailedir. Ama bu cümlenin önemi anlaşılmadığı sürece, televizyonlardaki bilgi yarışmalarında karşımıza çıkan bir sorudan daha değerli olmaz.

Zaman akıp gidiyor. Yenip içilip, gezip tozup umarsızca mülk ve mal esaretinde olarak sürdürülen yaşamlarımız bu cümleleri okuyunca size de bencilce gelmiyor mu?

Eğer biz yaşadığımız her ana değer katmayı hedeflemez ve bu yolda uğraş vermezsek, üzerimizden geçen zaman, yağmurun asfaltta sürüklenen çamurlu suya dönüşmesi gibi değersizleştirir her şeyi.