2017, çocukları düşünmeye başlayacağımız yıl olsun

Hiçbir çocuğun yeni bir yaşam için çıktığı yolda denizlerde boğulmadığı.

Hiçbir çocuğun bomba sesleri arasında uyumaya çalışmak zorunda kalmadığı, hiçbir yavrunun babasını ya da annesini özlerken, aslında içten içe geri gelmeyeceği gerçeği ile yüzleşmek zorunda kalmadığı.

Her çocuğun gönül rahatlığı ile okula gidebileceği, küçük yaşlarda evlendirilmek zorunda bırakılmadığı, kalem ve oyuncak tutması gereken ellerin Kalaşnikof ile tanıştırılmadığı, çocukların saflığından yararlanmaya çalışan sapıkların en ağır cezalarla cezalandırılıp; yavrularımızın bunlardan azami derecede korunduğu, tedavi edilebilir hastalıklardan çocukların hayatını kaybetmediği, çocuk çağı kanser türlerine çare bulunduğu, çocukların oynadığı, minik beyinlerin abuk subuk eğitim yöntemleri ve sınav sistemleri ile yarış atı gibi kullanılmadığı, her çocuğun eğitim aldığı, çocukların ağlamadığı, sarhoş babalar ve ilgisiz anneler tarafından istismar edilmediği, çocukların yaşadığı…

Bir dünyanın temellerinin atıldığı bir yıl olmasını dilerim 2017'nin.

Kendimizden geçtik.

Ortadan kaldırdığımız adalet, yok etmek konusunda neredeyse tam başarı elde ettiğimiz doğa, para babalarının arzuları doğrultusunda çıkardığımız savaşlar ve siyasi ihtiraslar nedeniyle berbat ettiğimiz dünya, bizim kahrımızı çekerken, şimdilerde biz onun kahrını çekiyoruz ve bunu da hak ediyoruz belki de ama çocukların burada bir günahı yok.

O nedenle Ferdi Sabit Soyer'in dediği gibi, "Artık çocuklarımızın tabağından yemeyi bırakmak" ve onlara yaşayabilecekleri bir dünya ya da ülke bırakmak için 2017, başlangıç yılımız olsun isterim.

Süslü püslü yeni yıl mesajları ile değil; 2017 yılının ilk gününden itibaren, çocuklarımızın yetişkin olacağı 2030 ya da 2040 yılları için nasıl bir dünya ve ülke bırakacağımızın hesabını yapıp kolları sıvamak lazım.

2017 yılı, çocuklarımız için ne yapabileceğimizi düşüneceğimiz ve harekete geçeceğimiz bir yıl olsun.

Herkese iyi yıllar.