Türkiye'ye şapur şupur, Rumlara yarabbi şükür

Çanakkale Kampı'ndaki dua işi ile ilgili şüpheli tepkilerin doğduğu öğretmen sendikasından, Güney Kıbrıs'ta izci kampına katılan, ya da daha doğrusu katılamayan Kıbrıslı Türk çocukların maruz bırakıldıkları T-Shirt Krizi için de bir tepki beklerdim doğrusu.

Çocuklar T-Shirt'lerinde Gazi-Mağusa yazıyor diye Rum izci liderlerinden tepki görmüşler ve yapılan tüm müzakerelerde, eşitlik arandığı için, reddedilen çocuklar, gözleri yaşlı bir şekilde evlerine dönmek zorunda kalmışlar.

Rumlar çocukların T-Shirt'lerini çıkarıp tersten giymesini bile istemişler. Bunu kabul etmeyince de Amerikan Elçiliği, Rum, Türk, Amerikan çocukların tek tip T-Shirt giyilmesini önermiş ve T-Shirt'leri hediye etmek istemiş.

İşin içinde eşitlik var ya, onu da reddetmiş Rum İzci liderleri.

Buna tepki yok. Okuyamadık bir yerde. Televizyon haberlerinde birinci haber olmadı. Önceden "Şok haber" diye duyurusu da yapılmadı.

Şimdi merak ediyorum.

O hakkı, bu hakkı, şu hakkı diye nümayişler yapanlar, çocuk hakkı söz konusu olunca neden susarlar anlamadım doğrusu.

Rumların Mağusa hassasiyeti, Kıbrıslı Türk çocukların çocuk olmanın getirdiği hassasiyetlerden daha mı önemli bizim için diye merak eder oldum.

Sırf T-Shirt'leri üzerinde Gazi Mağusa Kız İzci Örgütü yazıyor diye, Kıbrıslı Türk izciler bir izcilik etkinliğinden mahrum edilmesi kimseyi rahatsız etmedi mi?

Mağusa İnisiyatifi mesela.

Tepki gösterilen GaziMağusa isminin yazılı olduğu T-Shirt'ler. Bir açıklamacık gitmez miydi?

Kimse kusura bakmasın ancak tepki gösterilecek konular arasında yapılan ayırım, gösterilen tepkilerin güvenilirliğini ve itibarını düşürdüğünün farkında değil herhalde. Ya da tepkiler kamuoyu yaratıp var olduğunu iddia ettikleri sorunu çözmek amacıyla değil, sadece tepki gösterildiğinin belli çevrelere gösterilip, ucuz kahramanlıklar peşinde koşmak amaçlı olsa gerek diye düşünmeye itiyor.

Konu Türkiye olunca tepkinin ve protestonun en büyüğü, konu Güney Kıbrıs ve Rumlar oldu mu, sus pus.

Konu sadece çocuklarla ilgili konular değil. Ne yazık ki öyle bir genel eğilim var.

Binali Yıldırım'ın, "Türkiye'de olan her şey KKTC'de olacak" lafını çarpıtıp, Türkiye olan olumsuzluklarda bu lafı hatırlatmak için canını yiyenler, Rum Lider Nikos Anastasiadis'in ağzından çıkacak ve samimi olmadığından nerendeyse emin olduğumuz, "Kıbrıslı Türk kardeşlerimizle bu ülkede birlikte yaşamak istiyoruz" tadındaki bir iki sözü çok muteber kabul edilebiliyor ve olumsuz söz ile açıklamalarını haklı gösterecek gerekçe gösterme yarışına giriliyor.

İnsanın aklına Grup Vitamin'in 90'lı yıllarda Türkiye'yi kasıp kavuran, "Ellere var da bize yok mu?" şarkısı geliyor.

Türkiye'ye şapur şupur, Rumlara yarabbi şükür.