'Umut!'

Umut, kişilerin hayatlarındaki veya genel olarak ülkelerindeki olaylar ve koşullarla ilgili olarak olumlu sonuçlar beklentisine dayanan, duygusal, düşüncesel ve/veya davranışsal iyimserlik beklentileridir... Güven duygularıdır...

Belirli bir şeyin gerçekleşmesine yönelik beklenti ve arzu hissidir...

Tüm karanlığa rağmen, ışığın olduğunu görebilmektir...

Ve olumsuzluklara karşı direnme gücüdür...

İnsan, umudunun elinden alındığını hissettiğinde, umutsuz yaşamaya başlar ve yaşamayı bir şekilde bırakır... 

Ve gün gelir bir "ilaç bağımlısı" olarak yaşamayı seçer... 

Son paylaşılan resmi bilgilere göre, KKTC'de ilaç bağımlılığı oranlarında ciddi artışlar var...

Dünyada reçetesiz, verilmemesi gereken ilaçlar KKTC'de, reçetesiz olarak rahatlıkla elde edilebiliyor...

Çok güçlü ağrı kesicilere, anksiyete, panik bozukluk, uyuşturucu etkisi olan çok sayıda antidepresan  ilaçlara kolay ulaşımdan dolayı "ilaç bağımlılığı" KKTC'de her geçen gün daha fazla artmaya devam ediyor... Bu yönden dünya rekoruna doğru ilerleyen bir KKTC var artık karşımızda... 

Ülkede yolunda gitmeyen çok şeyin olduğu artık gün gibi ortadadır...

Dikkatinizi çekiyorum!

KKTC'de ilaç bağımlılığı artmaktadır! Bu, şu demektir; Kıbrıs Türk insanının duygusal, düşüncesel ve davranışsal sorunlarında her geçen gün devasal artışlar olmaktadır...

Umudun insanları terk etmediği bir dünyada, insanlar umudu, KKTC'de terk etmeye başladılar...

Sizce Kıbrıs Türk insanı neden dünya ortalamalarının çok üzerinde bu ülkede bu kadar ilaç bağımlısı oldu? Veya ilaç bağımlısı haline getirildi? Buna neden müsaade ediliyor ve ciddi önlemler alınamıyor?

Neden gün geçtikçe stres, kaygı, endişe, takıntı ve korkular bu ülkede daha fazla artmaktadır? Ve bu olumsuz duygu, düşünce ve davranışlar ilaçlarla bastırılmaya çalışılıyor? Neden bu ülkede genç yaştaki ani ölümler gün geçtikçe devamlı artmaktadır? Nedir ülkedeki bu ilaç bağımlılığı?

Dünyada, güçlü bir zihin her zaman umut eder ve her zaman umut etmek için bir neden bulur, KKTC'de yaşamları umutlar değil, olumsuz duygular, düşünceler ve davranışlar yönetmektedir artık... Dünyada umut bir duygu değil, bir düşünme biçimi veya bilişsel bir süreçtir... KKTC'de her şeyde bir çatlaklık var ve ışık bir şekilde her yönden ve her açıdan insanımızın üzerine gelmektedir...

KKTC'de uyuşturucu etkisi olan ilaçlara bağımlılıklar sizce, neden artmaktadır? Kolay temin imkanlarıyla, bu ilaçlara bağımlı hale getirilen Kıbrıs Türk insanı önümüzdeki süreçlerde bu ilaçlar kontrol edilmesine yönelik ciddi kararlar alınmasıyla, çok karmaşık sorunları da beraberinde getireceği kesindir... Yasal uyuşturucu niteliğinde olan ilaçlar konusu, asla bu noktaya getirilmemeliydi... Bu konuda gelinen nokta, tam bir felaket noktasıdır!

Kıbrıs Türk insanın umutları, doğru toplumsal duygularla beslenmelidir ve doğru toplumsal alışkanlıklarla umutlar çoğaltılmalıdır...

Her geçen gün sorunlar yumağı haline gelen KKTC'de, umutlar da tükenmeye doğru gitmektedir... Özellikle daha genç nesiller bu durumlardan çok daha fazla etkilenmektedirler... Peki önlemler ve koruyucu tedbirler nerede?

Bir taraftan KKTC'de uyuşturucu etkisi olan ilaçlara bağımlılıklar artarken, diğer taraftan da ülkedeki olumsuz toplumsal sorunlar, eylemler, grevler ile polisiye olayları çeşitlenmekte, genişlemekte ve derinleşmektedir... 

KKTC, suçlular için cazibe merkezi olmaya son sürat devam ederken, ülkedeki, internet ve telefon üzerinden yapılan dolandırıcılık olaylarında da artışlar kaydetmeye devam ediyor... 

Kendini "işletmeci" olarak tanıtan kişilerin ülkeye valizler dolusu paralar getirerek, adadaki kara para kuryeliğindeki trafik akışı da her geçen gün daha fazla artırmakta, yakalanan kişilere her geçen gün yenileri eklenmektedir... 

Yaşanılan tüm bu olumsuzlukların yanında, ülkedeki sağlık ve eğitim sistemindeki kronik sorunlar da her geçen gün katlanarak artmaktadır ve büyümektedir bu ülkede... 

Kıbrıs Türk gençliği arasındaki işsizlik sorunlarının ve gelecek kaygısının yaygınlığı da gittikçe çoğalmaktadır... İşsizliğin ve kaygının neden olduğu sorunlar buz dağının altında derinleşmektedir... Buna bağlı olarak da gençlerde zaman içerisinde öfke, gerginlik, kendini yetersiz görme, depresyon, öz saygı - öz güven - öz sevgi yetersizlikleri, iletişim problemleri, korku ve endişe gibi olumsuz durumlar da daha fazla ortaya çıkmaya başlıyor ve tüm bu sorunlar, ilaç ve uyuşturucu bağımlılıklarını da tetiklemektedir...   

Sorunlarla birlikte ülkedeki "nedenler" de çoğalmaya devam ediyor... 

Gelinen bu noktada vatandaşımız, ülkedeki adam kayırma, rüşvet, torpil ve sistemsizliğin gün geçtikçe artmış olduğunu, neden şimdi daha fazla ve daha yüksek sesle dile getirmeye başladı, sizce? 

Neden KKTC'de kamu sektörü ile özel sektör maaş dengesi gün geçtikçe daha fazla bozuluyor ve sosyal adaletsizlik artıyor? Makas giderek açılıyor? KKTC'de kamu ve özel sektör ücret farklılıkları neden bu kadar yükselmeye devam ediyor?

Neden hayat pahalılığı sürekli artmaya devam ediyor?

Neden KKTC'de özel sektörde olan küçük ve orta ölçekli işletmeler, iflas noktasına bile bile getirilip, iflas bayrakları çektiriliyor?

Ülkede o kadar çok "neden" var ki! Ve her geçen gün bu "nedenler" artıyor, genişliyor ve derinleşiyor...

Vatandaş perişan... Kıbrıs Türk insanı çok yorgun... Olumsuzluk duygusunda olan kişi sayısı gün geçtikçe daha fazla artmaktadır bu ülkede...

KKTC'de yönetimsel dengesizlik yükselmektedir... Bir taraftan, zenginliğine zenginlik katan önemli güçlü bir kesim, bir taraftan da önemsenmeyen, son sürat fakirleşmeye ve yok olmaya itilen zayıf bir kesim... Makas giderek daha fazla açılmaktadır...

Tüm bunlar aslında KKTC'nin doğru yönetilmediğinin en basit örnekleridir...

Fakat en ciddi olan, Kıbrıs Türk insanın "umutlarının" elinden alınmasıdır...

Kıbrıs Türk insanın "umutlarının" tüketilmesidir...

Kıbrıs Türk insanın bu noktaya getirilip, uyuşturucu etkisi olan ilaçlara "bağımlılıklarının" artırılmasıdır ve buna önlem alınmayışıdır...

Ülkenin her yerinde bir çatlak var ve ışık bir şekilde her yönden, her açıdan içeri girmektedir...

Umutlar tek tek yok oluyor!

Kıbrıs Türk toplumunun unuttuğu ve unutturulduğu özlem duyduğu duygu, her geçen gün daha yoğun hissediliyor...

Bu şartlarda neyin umudu olabilir ki, sizce?

Yaşam varsa her zaman umut da olmalıydı... 

Umutsuz yaşamak, yaşamayı bırakmaktır, asla bu noktaya gelinmemeli ve getirilmeye müsaade edilmemelidir...

Seçimleriniz, endişelerinizi ve kaygılarınızı değil, umutlarınızı yansıtmalıdır...

Güçlü bir zihin her zaman umut eder ve her zaman umut etmek için bir nedeni olur...

Geleceğin, düşlerinin güzelliğine inananların olduğunu bilmelisiniz...

Bugünden itibaren umutlarınızı güzel duygularla beslemeye başlamalısınız... 

Umut bir duygu değil, bir düşünme biçimi olduğunu hatırlamalısınız...

Umut sizi asla terk etmez, onu siz terk etmek zorunda kalırsınız...

Kıyıyı gözden kaybetmeye cesaret edene kadar, yeni ufuklara yüzmeyi sürdürmelisiniz...

Her sabah bugünün, dünden daha iyi olacağına inanarak uyanmalısınız... 

Geride bıraktığımız her şeyden çok, çok daha iyi şeylerin olduğunu bilmelisiniz...

Umutsuzluk dediğimiz şey, çoğu zaman yalnızca beslenmemiş umudun acı veren hevesi olduğunu bilmelisiniz...

Asla umudunuzu kaybetmeyiniz.... Fırtınalar insanları güçlendirir ve asla sonsuza kadar sürmediğini hep hatırlamalısınız...

Her karanlık gecenin daha aydınlık bir günü olduğunu hep bilmelisiniz...

Bütün çiçekleri kesebilirsiniz ama, baharın gelmesini asla engelleyemezsiniz...

Umudun sizden gittiğini hissettiğinizde, içinize bakınız ve güçlü olunuz, sonunda gerçeği göreceksiniz... O kahramanın kendi içinizde olduğunu anlayacaksınız...

Hayatta önemli olan, başınıza ne geldiği değil, neyi hatırladığınız ve onu nasıl hatırladığınızdır...

Göçmen kuşlar nasıl göç eder bilir misiniz? Aşırı sıcak ya da aşırı soğuk hava, şiddetli fırtınalar, ters ve güçlü yönde esen rüzgarlar kuşların göçe devam etmelerini zorlaştırmasına rağmen, onlar asla pes etmezler ve çoğunlukla önceden belirledikleri rotalarını değiştirmeden, hedeflerine ulaşmayı birlik halinde başarırlar... "V" şeklinde uçmalarının da en büyük nedeni bunun, enerji tüketimini azalatarak, birlik arasında uyum ve iletişimin sağlanmasıdır...

Doğanın derinliklerine bakarsanız, o zaman her şeyi daha iyi anlayacaksınız...

Kıbrıs Türk insanı! Dış dünya, iç dünyanın bir yansımasıdır. Diğer insanların sizi algılaması onların bir yansımasıdır; onlara verdiğiniz yanıt, sizin farkındalığınızdır... Bunu asla unutmayınız...

En iyi dileklerinizi kalbinize yakın tutun, neler olduğuna inanamayacaksınız...

Umutlarınız, ilhamınız olsun... 

Her biriniz, kendi umudunuz olsun! 

Umut dediğiniz şeyin, hiç umut göremediğinizde de umut edebilmek olduğunu her zaman hatırlayabilmelisiniz... 

Her şey umutlarla başlar ve alışkanlıklarla biter...