Bir Süleyman tanırım!

ÖNCE DÜŞÜNCE SONRA İÇERİK...

Bilimde, siyasette,
eğitimde, ekonomide,
sağlıkta, sporda,
sanatta, edebiyatta...
Ve hayatın her alanında...
Önce ortaya bir düşünce atılır,
Sonra o düşüncenin muhteviyatına bakılır...

Kısacası, önce "hakikat"i ararsın...
Deneylerle kanıtlanmış olan şeyin nedenini...
Tutarlı olma gayreti içerisindesin çünkü!

Sonra "bilinenden" yeni bir şey yaratılamadığında da "yeni"yi ararsın...

KKTC'DEN FAZLASI

KKTC’de "yeni"nin ya da hakikatin ne anlama geldiğini ararken, kaybettiğimiz yılları düşünüyorum!

İnsan kendi ürettiğini kendinden üstün görebilecek seviyeye düşer mi?
"KKTC"den fazlası yok mu dünyada?  
Varmış... Bulmuşuz(!)

"Yeni KKTC" ...

Adı "Kuzey Kıbrıs" olarak değiştirilince "yenileniyor", yeni oluyor!

Aslında "yeni" bir şey yok!
Yanlış yönlendirilmiş çabalar var!
Yanlış yönlendirilmiş çabalar ise yanlış çözümler sunar...
Değişen dünyaya aldırmadan,

kendi "eski"lerini kendi dışındakilere onaylatmaya çabalarsın!


DÜNYAYA DEĞER KATMAK VARKEN...

Suçu olmayan bir toplum yoktur!
Lâkin suçun en önemli işlevi, toplumsal değişimi sağlamasıdır. 
Yani daha önce işlenen bir suç,
Yapılan araştırmalar sonucunda,

mal ve can kaybına neden olan bir suç,

ve suçun ağır faturasının nedeni,

bazı şeylerin kontrol altına alınmasına,

ya da ortadan kaldırılmasına yönelik bir deneyim oluşturur...

Bugün ölüm döşeğinde yatan bu kültür,
Yemek yemeyi bıraktı...
Nefes alış verişi de düzensiz...
Hırıldamaya başlamış ve hiç kıpırdamadan kendisine ayrılan yerde yatıyor!

Tabii ki,
Ölüm döşeğinde yatan bu kültür için,
Federatif yapı ya da Avrupa Birliği normları gibi şeyler hikaye olur.

Süleyman tanırım, dünyayı yönetti ve sonunda geldiği gibi bıraktı dünyayı!

Dünyaya değer katmak varken;
Neden bize verilen bu akıl ve kabiliyetleri,

bozuk bir düzenin çarkında yıpratmak için kullanalım?