Mekanik tarza indirgenen yaşamlar

Kendimizi sorgulamadan, kendimizle yüzleşme nasıl olur ki?
Bir yandan ganimet düzeninin ortaya çıkardığı ganimet servetlerle "beslenirken", diğer yandan da alıntı kavramlarla akıllarımızı desteklemeye devam ediyoruz...!

Neticede, neredeyse hiçbir sosyal olguda ittifaklar kuramıyoruz...
Neden?
Çünkü birçok insan, neredeyse toplumun hatırı sayılır bir kesimi, kendi aklından memnun ve konformist görünüyor...
Oysa bize bir yargılama yetisi lâzım.

Evet bu şart...
Nedir peki bu yetinin adı?
"Sağduyu" ...
Öğretilemez belki, ancak uygulanabilir...
Aklıselim…

Hissiselim ...
İçimizden gelen, "hayır yapma" diyen bir işaret…

Farkında mısınız?
Gelinen noktada sosyal olaylar, matematik gibi hep aynı sonucu vermeye başladı!

Bu ne mi demek?

Aslında çok açık...
Yine doğruya eğri, eğriye ise doğru demeye başladık!
Başkalarının ulaşmaya çalıştığı "sonların" vasıtası olmak,
El-âlemin dileğini yapmaya çalışmak bunu gerektiriyor çünkü!

Rasyonellik,
Bağımsızlık,
Tutarlılık,
Dürüstlük,
Adalet,
ve Verimlilik ...
Kısacası özgür ve insanca bir yaşamın yolu,
İktidardan yararlananların, “gayrı meşru” gücü elinde tutanların,
Ne hikâyelerinde ne kalkınma plânlarında ne de vicdani değerlerinde yok!
Bu mekanik tarza indirgenmiş yaşam ile,
Bir metalaştırılmış değerler, bir tüketimciliktir gidiyor...

Halbuki bu toplumun gelinen konjonktürdeki sorunsallardan kurtulabilmesi için,
uygarlaşma anlayışına ihtiyacı var...
Çünkü uygar olabilmek üretebilmekten geçer.
Bunun için emeğin mübadele "değeri" üretebilme yetisi bize yeter!
Üretime dayalı eşitlikçi vizyona da yeter!

Üretimcilik yerine sermayeyle bağdaşarak,
Başka hiçbir alternatif yokmuşcasına,
Sırf tüketimcilik "sürdürülebilinir" değildir...
Konformist, "parayı nereden bulursanız bulun" anlayışı da değişmeli…
Değişmezse, insanların sürdürdükleri yaşantılar değişmeyecek...

Bu toplumun ortak olarak değil de bir "pazar" olarak görülmesine yeter artık...