Peker'in helalliği…

Çağdaş efsaneler yazarlarından Cormac McCarthy, "No Country For Old Men" adlı kitabında (İhtiyarlara Yer Yok, 2008'de 8 Oscar'ın 4'ünü de alan bir film de olmuştu) kıdemli şerif Bell, çaldığı paralar nedeniyle arkasından hem "mafyanın" hem bir "psikopatın" hem de "polisin" aynı anda koşturduğu Llewelyn Moss'un karısı Carla Jean Moss'a –kocasına ulaşmak için- ilginç bir hikâye anlatır...

Maksadı O'nu itinayla uyarmaktır...

Çünkü kıdemli şerif, Llewelyn'in "tek zaafının karısı Carla" olduğunu iyi bilir..!

Şerif, 'Sanderson'ın doğusunda mezbahası olan bir Charlie Walser vardır. Orada sığırları nasıl keserler bilir misin?' diye girer söze...

Kadın (Carla): -Hayır efendim bilmiyorum…

Bizim Şerif Bell başlar, dinlerken zorlanan kadına anlatmaya…

"-Bu sığırları alınlarına balyozla vurarak öldürürler; Önce sıkıca bağlarlar ve boğazlarını keserler…

Bir keresinde Charlie bunlardan birini bayıltıp bağlar ve kesmeye hazırlanır ama hayvan ansızın kendine gelir ve debelenmeye başlar.

Anlayacağın çılgına dönmüş 300 kiloluk bir hayvan!

Charlie hayvanı kafasından vurmak için silahına sarılır...

Ama bütün o hengâme sırasında silahtan çıkan kurşun sekerek gelir ve Charlie'nin omuzuna saplanır.

Şimdi git Charlie'yi gör: Hâlâ sağ eliyle şapkasına uzanamıyor!

Anlatmak istediğim, der şerif İNSANOĞLUYLA BİR ÖKÜZ ARASINDAKİ MÜCADELEDE BİLE SONUÇ KESİN DEĞİL!

Bugünlerde sığırları değişik şekilde öldürüyorlar.

Havalı silah kullanıyorlar. Kısa mesafeden taş sıkıyorlar.

Beyni darmadağın ediyor.

Hayvan ne olduğunu anlamıyor bile!

Kadın (Carla)  bu sözler karşısında sorar: Bana bunları neden anlatıyorsun şerif?

Bilmiyorum Carla Jean, bilmiyorum…

Beyin jimnastiği yapıyorum…