Biraz daha özen…

Son zamanlarda özellikle dikkatimi daha çok çektiği için bu makaleyi yazma sorumluluğu hissettim. Değerli ebeveynler, anneler, babalar çocuklarınızla iletişim konusunda ne kadar güçlüsünüz? Onlara hakikaten ne kadar zaman ve lüks olmayan imkân tanıyorsunuz? Bunu anlatırken iletişimin bakış açısından konuyu geliştirmek isterim. Sorduğuna cevap vermek istediğini yapmak ya da istediğini almak iletişimin hiçbir yerinde yok. Aile içi iletişimin en güçlü yanı evdeki ebeveynlerin kendi aralarındaki birbirlerine olan davranışlarıdır. Ebeveynler kendi aralarındaki saygın ve kültürlü davranışları geliştirirlerse çocuk hangi yaşta olursa olsun bunu taklit edecektir. Yetişkinliğe adım atmakta olan çocuklar ve gençler ise anne ve babalarının sadece örnek olmalarını değil kendileriyle ilgili hakikaten içerikli şeyler paylaşmalarını beklerler. İşin en acı yanı ve en sıkıntılı yanı da, gençler ve çocuklar bunu size söyleyerek beklemezler. Buna içgüdüsel olarak ihtiyaç duyarlar ve size bilinç altından gelecek bir şekilde yansıtırlar. Kimi zaman bir isyanla kimi zaman bir hırçınlıkla kimi zaman aksi ve farklı davranışlarla. 

Bu süreçleri doğru yönetemeyen ebeveynlerin sonuçlarını sokaklarda görmemiz mümkündür. Çocukların özellikle okullardan dağılma saatlerinde onlara bir bakın. Birbirleriyle itişip kakışanlar, birbirlerine küfürlerle hitap edenler, 13-15 yaşında sigara veya başımızın yeni belası olan elektronik sigara içerek kendini kanıtlamaya çalışanlar...

Toplumun, aslına bakarsanız yara almış bireyleri. Ayrı anne ve babalar, ev içinde ama ayrı gibi anne babalar, ruhsal ve davranışsal olarak kendi ruhundan, aklından ayrı anne babalar, çocukların bu sonuca varmalarına en önemli etkendir. 

Aile içi iletişim, sadece ailenizi değil toplumumuzun tamamını da ilgilendirir. Çünkü yetiştirdiğimiz çocuklar geleceğe birbirleriyle birlikte yürümektedirler. Dilerim sokaklarda gördüğümüz bu çocukların davranışlarının daha iyiye gitmesi için gayret edersiniz. 

Sadece kıyafetlerinden bile ne yiyip içtiklerini, bir tütün ürünü kullanıp kullanmadıklarını anlamanız mümkünken, neden bunu yapmayan aileler var? Bunu sorgulamak gerekir. Demokrasi ve kültür seviyesi ileri ülkelerin yasalarında bunu sadece benim yazdığım gibi bir makale ile aydınlar sorgulamıyorlar. Devlet hukuk çerçevesinde sorguluyor ve aileye gerekli yaptırımları yapacak gücü elinde tutuyor. Bu denetimin ise insan haklarıyla, özgürlüklerle, demokrasi ile karşı olan hiçbir yanı yoktur. Aksine tüm bu kavramları geliştirici bir kontrol sistemidir. Evlatlarımızın mutlu ve doğru bir geleceği yaşayabilmeleri için, kötü olandan uzaklaşmalarına katkı koymak, ebeveynler olarak hepimizin sorumluluğudur. Elbette bu sorumluluğun en iyi şekilde yürütülmesi ise, çocuklarımızla iletişimimizin güçlü ve sürekli olmasına bağlıdır.