Sadece kendi hayatımızdan sorumlu değiliz

Bir toplumda, kültür ve saygıyı inşa edemezseniz, demokrasiyi sadece seçim hakkı ve sınırsız özgürlük arayışı sananlarla yaşarsınız.

İşte bu yüzden edebiyat ve sanat toplumun temeli olmalıdır. İşte bu yüzden müzeler, sanat galerileri, tiyatrolar, komiser salonlarına ihtiyacımız vardır. Bu tür bir atmosferde büyüyen çocuklarımızın geleceğe yön vermesini gerçekten istiyorsak, gündelik eksikliklerin giderilmesini beklemeden, önce edebiyata ve sanata yatırım yapılmalıdır. Bunun dışında yapılan tüm yatırımlar, bugünü kurtarır ama yarını asla.

Bu nedenle bir toplumun beklentileri tüm bunları içermiyor ve günübirlik kazançlar içeriyorsa, o toplumun geleceği tehlikede demektir. Ne yazık ki, kültürel olana değer vermeyen hiçbir medeniyet şu anda yaşamıyor. Gelecekte de böyle olacak.

Bugün hala ayakta ve hatta görkemli olan dünyanın en köklü medeniyetlerine baktığımızda rahatlıkla görürüz ki, tarihleri boyunca kültürel olana önem vermişlerdir.

Her toplum kendisini bu sınavın içinde bulur. Mesele sınavı geçmek ya da kalmak değildir. Mesele toplumun bugünkü bireylerinin kendinden soraki nesillere karşı hissettikleri sorumluluk duygusudur.

Hemen her coğrafyada, yaşayan biz insanlar, sadece kendi yaşadığımız dönemden sorumlu değiliz. Bizden sonraki nesiller ve zamanlar da bizlerin sorumluluğundadır.

Aynı yerde sayamayız, aynı hatayı yeniden yapamayız, sadece kendi hayatlarımızı düşünerek yaşayamayız. Hatta ve hatta sadece insan hayatını da düşünerek yaşayamayız.

İnanın bana tüm bunlara hakkımız yok.

Birçok canlı türü ile birlikte yaşadığımız gezegenimizde, doğanın en büyük hatası gibi algıladığım insan, bir türlü beğenmediği dünyayı değiştirmek için var gücüyle herseyi kötüleştirirken, doğanın yarattığı insan dışındaki tüm güzellikler, bundan mağdur oluyor. Sözde gezegenin en akıllı canlısı olan insan, her şeye yazık ediyor… Her kim bu yazık edenlerden olmazsa o da kâr.

Siz olmayın!