Başka bir şeye doğru…

Gündelik hayat hızlı akarken soramadıklarımı sorar oldum. İtiraf etmeliyim ki hiç canım sıkılmıyor. Daha çok üretiyorum, bol bol yazıyorum, en çok da düşünüyorum. Neler olduğuna bakıyorum. Örneğin az önce Ronen Koen’in mini konserindeydim. Hem de evimin salonunda. Canlı. Şalom Gazetesi duyurdu ve Türk Yahudi Toplumu’na ait resmi Twitter Hesabı üzerinden Ronen Koen 3 şarkılık harika bir mini konser verdi. İzleyemeyenler için linki aşağıda paylaşıyorum.   

Ünlü piyanist, Çanakkale Şehitleri’ni de unutmadı. Açılış şarkısı yaptı. Ardından harika bir şarkı daha ve son olarak da yaşama teşekkür şarkısı.

*

Yeni bir şeye doğru gidiyoruz.

Evde olmanın pek de sorun olmadığı zamanlara doğru. İnsanın insana temas etmeden yaşayabileceği bir zamana doğru. Şeylerin İnterneti ile, kendi siparişini veren mesela buzdolaplarının çağındayken, artık bundan da öteye gidiyoruz. 

Örneğin KKTC’de kâğıt para tamamen kalksa, vergi tam toplansa, bu teknolojiye dönüşsek, adım adım gelecek olsak, nasıl olurdu?

Başka bir şeye gidiyoruz dediğim de bu zaten. Artık dünya değişiyor. Ne 80 yaşındaki insanların yönetebileceği bir dünya var elimizin altında ne de, teknolojiden uzak ya da artık yakın olamayacaklarla yönetilebilecek bir dünya. 

Eğer kişisel olandan uzaklaşamazsak, eğer ortaklıklarımızın beraberliğinde buluşamazsak, adına hükümet de deseniz, Türkiye’de deseniz, barış anlaşması da deseniz, ne derseniz deyin her şey sadece bahane olur. Birbirimizle birlikte düşünmek ve geleceği inşa etmek için üretilmesi gereken şey bahane değildir. 

Ortak akıl kendiliğinden oluştu ama kişisel çıkarın hala gölgesinde duruyor. 

Yazık ki, dünya hızla dönerken artık daha dinamik bir düşünce mekanizmasına ihtiyacımız var. 

Ben 47 yaşındayım.

İnanın kimi şeyleri üstlenmek için yaşlıyım. 

Düşünün!

Mini konserin linki: Ferhat Atik - Twitter