Herkes gibi

İnsanın nereye baktığı ile ilgili düşünce, nereden baktığı ile ilgilidir aslında. Belki de bu nedenle anlamakta olduklarımız da anlamadıklarımız da, “istemenin” tutsağıdır.

Sadece şiir yazan bir şair olarak düşünürsek anlamamız kolay olmaz Nazım Hikmet’i. O’nu, bir mücadelenin meşalesi, demokrasi inşaasının harcı olarak düşünmek anlamaya başlamaktır aslında. Yaşamı eserlerinden çetin, hayatı döneminden tekinsiz, idealleri asrıdan ileriydi Nazım’ın. Okudukça derinleşen, yaşama aldıkça, anladıkça, sadece edebi değil, felsefi yanına da benimsemek, her bunu hissettiğinizde o an dahi hala geç kaldığınız hissi katar size, onu tanımaya...

Bir adım daha atmanız için; bir paylaşım daha...

*

Gönlümle baş başa düşündüm demin; 
Artık bir sihirsiz nefes gibisin.
Şimdi tâ içinde bomboş kalbimin 
Akisleri sönen bir ses gibisin. 
Mâziye karışıp sevda yeminim, 
Bir anda unuttum seni, eminim 
Kalbimde kalbine yok bile kinim 
Bence artık sen de herkes gibisin. 
Gözlerim gözünde aşkı seçmiyor 
Onlardan kalbime sevda geçmiyor 
Ben yordum ruhumu biraz da sen yor 
Çünkü bence şimdi herkes gibisin 
Yolunu beklerken daha dün gece 
Kaçıyorum bugün senden gizlice 
Kalbime baktım da işte iyice 
Anladım ki sen de herkes gibisin 
Büsbütün unuttum seni eminim 
Maziye karıştı şimdi yeminim 
Kalbimde senin için yok bile kinim 
Bence sen de şimdi herkes gibisin