Denge

Bu günlerde…Bahar bize gizlice göz kırpıyor…  Hafta başına inat Pazar kokar memleketim…doğada bir uyanış… günler uzar… eve giresi gelmez çocukların… Bir bayram havası…edasında…Tüm sorunlarımıza rağmen… dengeliyor doğa…

Renk renk gülümser bize toprak… Dağlar, ovalar, bayırlar… yeşilin türlü rengini barındırır… Ara ara sarı çiçekler, yol boyu gözümüzü alamaz bakakalırız… Sonrasında büyük bir mutluluk bu memleket benim diye… her defasında ne kadar da şanslı olduğumuzu hatırlatır…

Deniz durgundu hafta sonu… onda da mavinin her tonu… baktıkça bakasın, derin derin soluyasın geliyor… Nice kavgalar barındırsa da içerisinde huzur verir derinlikleri… gerilerde… ta uzaklarda dağlar… ben buradayım diyor… dim dik…

Önü deniz… arkası dağ olan yollarda büyük büyük bahar çığlıkları… çocuklar neşeli… bir oraya bir buraya koşuşturuyor… Pazartesi ödevlerine inat… bahar mı gelmişti acaba… duygular dengeleniyor…

Arılar bile pek bir mutlu… ne de olsa çiçekler açmıştı… güneş vardı… doğa uyanmıştı… insanlarda bir bal ümidi… Akşama biraz hava serinlese de en azından sabaha bir umut vardı…

Toprak, çapa ile buluşunca bereket fışkırır bu topraklardan… Umut dolar yürekler… hiç vazgeçemeyiz…

Sorunlar vardır…sorunlarımız… inatla dengelenmediğini düşündüğümüz…Oysa çözümler bizdedir… Sorunların olduğu yerde de çözümler…vardır… Bizim sorunlarımızı ancak biz çözeriz… başka yerde aramaya gerek yoktur… Çözüm kavramı kaç şekilde açıklanır…

Her sorunun bir çözümü olabilir miydi? Farklı yollardan gidilip aynı sonucu elde edemez miydik? Bir sorunun üç, hatta dört farklı çözüm yolu olamaz mı? Bir noktada buluşup dengelenemez miydik?

Sorun tek bir biçimde tanımlanabiliyorsa yine yolun belirli bir bölümünü aşmışızdır demektir… Oysa henüz sorunun tam olarak tanımlanamaması, çözüm yollarını bulmada bizi zora koymaktadır…

Toplumsal sorunların tespiti için ayna kuralına uymak gerek…Ayna en yalın haliyle bizi bize anlatır… Böylece sorunları daha doğru bir zemine oturtabiliriz… Defalarca denemelerimiz, başarılarımız ve başarısızlıklarımız olabilir…

Ben böylesi durumlarda en çok bu örneği severim… Yeni yeni teknoloji ile karşılaşıldığında… denge zor kurulur… sensörlü bir sistemde… elinden sabunu akıtacak musluktan su akmıyorsa… tüm muslukları tek tek dolaşırsın… Arıza nerede acaba ben mi yanlış yapıyorum diye bakarsın…biraz da kızarsın… Bu teknoloji de başıma iş açtı… nasıl çalışıyor bu alet diye yanındakine bakarsın… Sular kesik değil ya diye kendini avutur…bir yolunu bulur… sonunda da sensörlü kurutmada elini kurutursun… bazen bu yanılgıyı defalarca yaşarsın…

Sorunlar ve çözümler… en iyi doğada kendini dengeler… bazen sessizce, bazen de gürültülü… Her sene olduğu gibi… Bizim evin balkonuna kuşlar yuva yapmaya başladı bile… Bir sürü kuş… günlerce bıkmadan usanmadan ağızlarında, kanatlarında taşıdıkları parçalar ile evlerini yapıyor… umutla… cesaretle… her gün yeniden deneyerek… Ama unutmayın onların bir ortak amaçları var…