Sektörlerin çığlığını kim duyacak?

Gelin hep beraber işletmelerin…

Küçük ve Orta Büyüklükteki şirketlerin durumlarına bir göz atalım…

Sizlere içinde bulunduğum servis sektörü ile ilgili…

Bir de, iş ortaklarım, gıda toptancıları ile ilgili...

Bilgiler vermeye çalışacam...

Bu işin KOBİ’leri nasıl etkilediği hakkında öngörülerde bulunacam...

Onların ve bizim, içinde bulunduğumuz çıkmazı anlatacam...

Gıda toptancıları, kısmen, bu işten en az zarar eden şirketler olarak gözükmektedir…

Esasında işin gözüken tarafı bu…

Bir de görünmeyen taraftan olaya bakalım…

Genelde, gıda toptancıları satışlarının %40 civarını marketlere, % 40 civarını Otellere, %20 civarını da

Cafe-Restorantlara yapmaktaydılar…

Bu hacime göre de personel ve stok gereksinimleri vardı…

Fakat bir anda Corona diye bir “Bela” karşılarına çıktı…

Stokunu yapmışsın, personel ayarlamalarını yapmışsın, çeklerini yazmışsın…

Ve bir anda her şey tepetaklak…

Kapalı da değilsin, fakat tam ciro ile de çalışamıyorsun…

Hatta cironun yarısı gitmiş…

“Kırılma Noktası” diye bilinen, ekonomide çok önemli bir belirleyici olan…

Şirketlerin sabit giderlerini karşılayıp, ne kar, ne zarar noktasını gösteren satışa bile ulaşmaları imkânsız bir hale geldi.

Yani kapalı da değilsin, açık da olsan, maliyetlerini karşılayabilecek bir satışa ulaşman imkânsız…

Yani büyük bir “zarar”…

Yani bırakın kar etmeyi…

Bırakın çeklerini ödemeyi…

Personelini bile ödemek çok zor…

Bir sektörün acı gerçeği...

Gelin bir de Servis sektörüne göz atalım…

Mart ayı tüm sektörler için…

Özellikle de Servis sektörü ve Oteller için, yükselmeye başlayan iş hacminin başlangıcı olarak bilinir…

Bundan dolayı da tüm sektörler, bu ayı dört gözle bekler…

Oteller aylar öncesinden yatırımlarını, rezervasyonlarını ayarlarlar…

Bizim gibi servis sektörü, eksikliklerini giderir, yen sezon için hem mobilya, araç gereç, personel

yatırımları yapmaya başlar…

Bunun için de alımlarını yaparlar ve çeklerini ileri tarihli olarak, Mart ayından başlayarak Haziran ayına

kadar yazarlar…

Ve büyük bir kriz…

Servis sektörü tamamen kapalı olan bir sektör…

Düşünün ki iyimser olalım Nisan sonu…

Kötümser olursak da, Mayıs sonu bu virüs kontrol altına alınacak ülkemizde…

Aşı için daha epey zaman isteriz…

İlaç daha erken çıksa da, turizmin, üniversitelerin, bu Eylül’den önce faaliyete geçmesi kolay değil…

Yani kötü senaryodan devam edersek…

1 Haziran’da kendi içimizde kalarak iş yerleri açıldı…

Turizm YOK…

Öğrenci YOK…

İnsanların alım gücü çok düştü…

Bir servis sektörü işvereni…

Bir Bilgisayar satıcısı…

Bir hazır giyim mağazası sahibi…

Bir Ayakkabı satıcısı…

Planladığı, personel, stok, hammadde, mobilya ve daha birçok gideri…

HANGİ CİRO ile ÖDEYECEK?

Gerçekçi olmak gerekirse…

Şirketler, 2021 yılının Mart ayı ancak...

Bu şoku üzerinden atıp…

Normal hayata, aşağı yukarı eski cirolara sahip konuma gelip…

Giderlerini…

Yatırımını…

Personelini…

Kredisini…

Ödemeye başlayacaktır…

Yaklaşık 1 seneye ihtiyacımız var yani…

Bu 1 sene zarfında elimizdeki personelleri nasıl tutup ödeyeceğiz?

Yatırımlarımızı nasıl ödeyeceğiz?

Kiralarımızı, çeklerimizi, kredilerimizi nasıl ödeyeceğiz?

Bu sorulara kim cevap verecek?

Yoksa bizi bankaların insafına mı bırakacaklar?

Hep beraber göreceğiz…

Bizler, yani özel sektör…

Bitme noktasına mı geleceğiz?

Bu çığlığı kim duyacak?

Bu çığlığı duymayanlar...

Bunu altında, ezilirler...

Bunu da bilsinler...