"Derdim" bu sistem ile

Halkın dayanacak gücü kaldı mı bilemiyorum?

Döviz uçmuşken... 

Pandemiden dolayı, esnaf siftah bile yapmadan kepenk kaparken...

Tüp gazdan, tüm hammade ve ürünlere zam gelmişken...

Nasıl ayakta kalacak bu halk?

Adalet ve eşitliğin yerlerde süründüğü... 

Adalet ve eşitliğin olmadığı bu ortamda, aidiyetten söz etmenin mümkün olmadığı bu topraklarda...

Hayatlarımızı nasıl sürdüreceğiz?

Çocuklarımızı bu ülkede yaşamaya nasıl ikna edeceğiz?

Cevabı olmayan, o kadar çok soru var ki...

Paralarına para... 

Servetlerine servet katan bir zümre varken...

Bu toplum nasıl kendini ait hissedecek ülkesine?

Bu ülkede özel sektör ve kamu arasındaki uçurum bu kadar büyükken... 

Hatta her geçen gün de giderek büyürken...

Bizleri yönetenler, sadece bakmak ile yetiniyorlar...

Dokunmuyorlar hiç kimseye...

Korkuyorlar... 

O büyük bankalara...

Büyük sermaye babalarına... 

Dokunamıyorlar...

Çünkü gebeler o kişilere... 

Gebeler sendika ağalarına...

Oysa kazanılmış hak denen şeyler...

Secim zamanlarında verilen, hak edilmemiş avantalardır...

Ama ses çıkaramıyor kimse...

Çünkü mutlu azınlık, çok güçlü olduğunu hissettiriyor siyasilere...

Özel sektör ise...

Sürünmeyle...

Iflâslarla...

Belki de intiharlarla karşı karşıya bırakılıyor... 

Benim bir derdim var...

Benim derdim, kamuda haksız kazanç elde edenler ile...

Benim derdim, işe gitmeden para kazananlar ile...

Benim derdim, kamuda çalışıp, işten çıktıktan sonra, özel sektörün hakkını gasp edenler ile...

Benim derdim, milyonlar kazanıp, beş bin tl alanla aynı vergiyi veren ile...

Benim derdim, milyonları olup, gelir vergisi vermeyenler ile...

Benim derdim, çok kazanan ile az kazananın aynı vergi oranını vermesinde...

Benim derdim, çok daha...

Keşke bendeki derdin bir kısmı da hükümet edenlerde olsa...

Bu şartlar altında...

Çocuğunun cebine harçlık koyamayan insandan...

Kirasını, elektriğini ödeyemeyen insandan...

Evine ekmek götüremeyen insandan...

Aidiyet beklemesin kimse...

Eşitlik ve adalet olmadığı bir ülkede...

Ya milliyetçi duygular üzerinden siyaset yapılır... 

Ya korku üzerinden...

Ya da olmayacak rüyalar üzerinden...

Bu üç yöntem de yabancı değil bize...

Ama artık, hem ülkemize, hem toprağımıza, hem kültürümüze, hem bayrağımıza ve en önemlisi de...

Kendimize sahip çıkma zamanıdır...

Önümüzde çok muhtemel bir erken seçim olacak...

Bu kez takım tutar gibi parti tutmayı bırakın...

Bu ülkeye aidiyet sağlayacak...

Halkının tümünü sahiplenecek...

Tümünü koruyup kollayacak olanı...

Eşitlik ve adaletin olmazsa olmaz kabul edeni...

Ve en önemlisi de, sizin maddi ve manevi hicbir duygunuzla oynamayanı seçin...

Yok mu böyle bir parti?

Bu kavgayı verecek olanları seçin...

Değiştirme gücü bizdedir...

Ve biz en güçlüyüz...

Çünkü biz halkız...

Gücünüzün farkına varın...